Mijn computertje is stuk.En het is net als met de riolering vorige week: je denkt er niet over na, zolang alles het doet en jij kunt doen wat je moet ( wat een vergelijking trouwens), totdat er iets mis is. Dan heb ik dus hulp nodig om de diagnose te laten stellen en het is iets ernstigs heb ik me laten vertellen.Daarom zit ik nu op een van de andere drie computers die in huis zijn dit stukje te typen. Ik hoef er niet voor naar een internetcafé, maar ik mis mijn eigen kamertje. En een laptop typt anders dan mijn eigen toetsenbord.
Ik weet dat ik zeur, want technisch is er niks te klagen natuurlijk als je maar een kamertje verder hoeft om iets te kunnen doen. Maar ik ben wel een beetje van slag.Het komt wel goed, zegt mijn techneut, maar ik ben dus best wel een beetje zielig.En ik heb de pest in omdat levensgroot mijn gebrekkige kennis aan het licht komt. Dat vind ik geloof ik het ergste…….stom mens dat ik ben.