 |
Gisteravond vierden we ons ietwat verlaat Sinterklaasfeest met de familie. Het jongste lid daarvan zorgde voor wat onderbrekingen, maar dat mag als je zeven weken bent: de boel plat leggen. Nou, voordat we ons aan de kerst gaan wijden, nou ja…wijden…? nog even een laatste Sinterklaasverhaal.
Op ons werk hadden we altijd leuke Sintfeesten. Omdat het een intramurale instelling is met een blinde en slechtziende bevolking, werden er groepjes gevormd, aangevuld met wat medewerkers voor het betere zicht, lootjes getrokken en dan werd je geacht eendrachtig aan het werk te gaan. Teamgeest gewenst. Soms viel het mee, die geest, en soms viel het tegen. Als je allochtone cliënten in je groep had moest het begrip “sinterklaas” met alle tierelantijnen er omheen even worden uitgelegd.
Zo was ik eens gekoppeld aan Omayma, een blind meisje uit Libië. Had ook nog nooit van Sinterklaas gehoord. Eerst moesten we een cadeautje kopen voor Jan, haar brailleleraar. Dat kostte geld en daar had ze niet zoveel van, dus dat lag al moeilijk. Het werd een goedkope aftershave, want sokken had ie al. We maakten van een doos een surprise (verplicht!), een soort huis en het werd een groot pak. Toen een gedicht (verplicht!) en ik ben nog nooit zo blij geweest met de naam Jan, want daar kun je wat mee.En hoewel Omayma nog maar pas met Nederlandse les begonnen was, snapte ze uitstekend het principe van de rijmwoorden. Het werd dus: “Dag Jan, lieve man, die zo heel goed braille kan” en nog zo wat poëtische zinnen. Maar Omayma vond het prachtig.
Ik had haar verteld, dat ze niet tegen Jan moest zeggen, dat zij de geefster van zijn cadeau was, het kwam van Sinterklaas. Maar of ik het nou niet goed heb uitgelegd (en dat zal wel) of ze snapte er écht niks van: ze liep tegen iedereen in het gebouw te sissen, dat ze niks mocht zeggen en Jan? Die wist het tien minuten later, omdat ze hem enthousiast vertelde wat hem te wachten stond.
Later op de avond kwam ik haar tegen en ze was kwaad! Ze vond er niks aan: Sinterklaas.Zelf had ze een cassettebandje gekregen met draaiorgelmuziek! De gever had niet de moeite genomen er een surprise omheen te maken, dus het pakje was ook nog eens erg klein. Draaiorgel…leg maar eens uit aan een blinde buitenlander, die nog niet zoveel Nederlands snapt, hoe een draaiorgel eruit ziet! Een echt allochtonencadeau trouwens, zal wel weer zo’n domme Hollander geweest zijn, die dat bedacht heeft. Sinterklaas doet zoiets niet……..