Voeren…..

koud!

Je kunt je jas voeren, oorlog voeren, het woord voeren, iemand op stang jagen door hem te voeren, voeren hooi vervoeren, maar in de krant stond, dat je de vogels niet mag voeren. Ze moeten zelf hun kostje zien op te scharrelen met die kou. Ik vind dat zielig en met mij veel mensen, denk ik.Op dit moment zitten drie merels met opgezette veren op de rand van de schuur. Duidelijk te wachten. Op mij.Vogelvriendin of juist niet?

Onze tuin zit ( en niet alleen in de winter) altijd vol met vogels en ik verbeeld me, dat ze hier gewoon thuis zijn. Onze heg stikt van de mussen, we hebben elk jaar de koolmezen, die hun kroost hier grootbrengen, een merelfamilie dit voorjaar zelfs vlak onder onze neus bij de achterdeur. Eksters, houtduiven, Vlaamse gaaien, ze komen regelmatig langs. En deze bijna huisgenoten zou ik dus niet mogen voeren? Ook niet ’n klein beetje? Want ik overdrijf echt niet. ’n Mezenbolletje, wat pinda’s, en ’n boterhammetje in stukjes geplukt, ’n oúd boterhammetje ook nog. Nou, daar doe ik mijn vogelbevolking toch geen schade mee? Ik leg het altijd in de namiddag neer, zodat ze met een gevuld buikje gaan slapen en misschien hebben ze hun buik dan al gevuld met zelf bij elkaar gescharreld voedsel en zorg ik voor het dessert. Dat kan toch ook?

Hier heb ik mijn geweten gesust, de man van de Dierenbescherming in de krant doet of je de vogelstand aan het uitroeien bent! Ik kan best maat houden en als het weer “warmer” wordt (zouden ze in Siberië vogels hebben?) hou ik er heus wel weer mee op, hoor, met voeren……..

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)