Haute..eh…hout cuisine!

vers van 't land

Als ik bij Cockie lees, dat haar kookplaat stuk is en ze haar kinderen uit houtsprokkelen moet sturen, doet dat me denken aan de tijd, dat ik vanwege de flexibele werktijden, die je toen nog niet bij andere werkgevers kon bedingen, werkte voor een thuiszorginstelling. Ik kwam dus bij de mensen thuis en omdat ik een auto had werd ik nogal eens naar verafgelegen adressen gestuurd. Nou, en die zijn er zat hier op de Veluwe.

Ik moest naar een midden in het bos gelegen boerenbedrijf, een prachtige stek, daar niet van, ergens achter Epe. Daar was de vrouw des huizes overleden en daardoor zaten haar man en vier grote zonen behoorlijk in de problemen met de huishouding en de maaltijdbereiding. Er moest tussen de middag warm gegeten worden. Dat was altijd zo geweest en het werkschema van de mannen was daarop afgestemd.

Ik werd die morgen in sneltreinvaart bijgepraat door de vader. Ze wilden om 12 uur eten en de boerenkool stond op ’t land. Verder was ik een vrouw en zou dus wel weten wat er nog meer moest gebeuren. Hij vertrok, zijn zoons waren elders in het bos aan het werk en die heb ik ook nooit gezien. Het was letterlijk doodstil in huis en daar stond ik dus, stadse troel uit Amsterdam.

Op een gegeven moment deed ik een deur open in de veronderstelling dat dat misschien een kelder was of zo en toen bleek het een stal te zijn met zo’n stuk of zes koeien! “Boe!”, riepen die. Je schrikt je wezenloos, terwijl ik normaal koeien heel erg leuke beesten vind, maar toen even niet.

Het was winter dus die suggestie van die boerenkool was zo gek niet, de vorst was er al mooi overheen geweest. De rookworst had ik ook gevonden, maar waar was het gasfornuis? De boer kwam in de loop van de ochtend even kijken en toen bleek, dat ze helemaal geen gas hádden, ook geen buta! Er werd gekookt op de kachel. Best een mooie kachel met zo’n mooie glimmend gepoetste buis eromheen, maar hoe lang duurt het voor je een pan boerenkool voor vijf volwassen mannen gaar hebt ? Ik had er geen idee van en ben in grote haast aan het eten begonnen.Met mijn neus in de alarmfase heb ik de bedden opgemaakt, gestoft en gestofzuigd, want dát was gelukkig net als thuis.

Ik moest om 12 uur weer bij de kleuterschool staan voor mijn jongste kind, dus ik heb de mannen niet afgewacht. Het léék me wel aardig gelukt, maar ja, zoals moeder het maakte zal het wel niet geweest zijn. Ik ben er daarna nog maar een paar keer geweest, want er kwam een tante in huis, die wel van boerenafkomst was dus verstand had van houtkachels, koeien, boerenkool en sprokkelen…….

4 reacties op “Haute..eh…hout cuisine!

  1. Cockie

    april 3, 2003 at 3:02pm

    Ik ben van schrik mijn kinderen kwijtgeraakt in het bos, maar ik heb broodkruimels gestrooid hoor! (Of haal ik nu een paar sprookjesfeiten door elkaar?) 🙂

  2. Lars

    april 3, 2003 at 5:33pm

    Weet je dat jij dit verhaal nog nooit eerder verteld hebt? Toch handig, zo’n weblog… kom ik nog es wat over m’n moeder te weten!

  3. karin

    april 6, 2003 at 10:00pm

    ja, deze kende ik ook nog niet, moeder, wel die van die boer met zandtapijt op de grond.

Laat een reactie achter op karin Reactie annuleren

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)