Een Apeldoornse mevrouw deed dinsdag verontwaardigd aangifte van diefstal van haar portemonnee, mobiele telefoon en de boodschappen die ze net gehaald had. Ze had die spullen in haar fietstassen gestopt en was nog even een winkel ingegaan. Toen ze terugkwam waren haar fietstassen leeg. Heel vervelend.
Een uurtje later belde ze de politie dat het gestolen goed terecht was. Ze had het bij iemand anders in de fietstassen gestopt en diegene had de moeite genomen om de rechtmatige eigenaar op te sporen. Wat natuurlijk erg netjes is. Zelfde soort fiets, zelfde soort fietstassen.
Zo heb ik ook eens getracht een auto open te krijgen, die niet van mij was. Zelfde merk, zelfde kleur, twee plaatsen verderop geparkeerd. Dan kijk je niet verder. Je schaamt je een ongeluk als je het merkt. Schichtig om je heen kijken of iemand het heeft gezien, dat je stond te klooien met die sleutel die maar niet wou. Geen publiek, pffff, gelukkig!
Vorige week had ik het nog met een Ford Mondeo. Toch een slag groter dan onze Focus, maar ook zwart. Ik had het verschil toch moeten zien, maar ik dacht alleen maar dat het batterijtje van de afstandbediening vervangen moest worden!
Ik hoorde trouwens ook van iemand, die aangifte had gedaan van de vermissing van zijn fiets, die gewoon nog voor zijn favoriete café bleek te staan, had ie nóg geluk…Bij zijn laatste bezoek had hij het café in zodanige toestand verlaten dat hij “vergeten” was hoe hij gekomen was. Verkeerstechnisch zeer doordacht, maar verder toch behoorlijk dom…….
Cindy
juni 13, 2003 at 5:07pmMet veel moeite een 5-kilozak aardappels onder je snelbinders zien te krijgen en er dan achterkomen dat het jouw fiets niet is…die stond ernaast.