 |
Hoewel ik vind dat ik daar nog niet aan toe ben, was ik vanmiddag in een bejaardenhuis. Mijn man en zijn vriend speelden daar als “strijkje” of liever gezegd “blaasje”, want een saxofoon strijkt wat moeilijk, bij een door het recreatieteam van het huis georganiseerde “high tea”. Ik was mee als chauffeur en hulpje. Ik mocht op zoek naar stopcontacten, plugjes in gaatjes doen, snoeren uitrollen etcetera, want waar mijn ega zijn koffer opent, een riedeltje blaast om te horen of alles het nog doet aan zijn instrument, heeft zijn collega meer werk met het aansluiten van al zijn electronica. Hij speelt toetsen met veel toeters en bellen. Ik ben een pianospeler, ben ook meer een klepopener, snap dus niet waarom het allemaal zo moeilijk moet met die toetsen, maar ik doe mijn best om van nut te zijn.
Toen ze gingen spelen liep onderwijl de zaal vol met bewoners van het huis en kon ik op een stoeltje achteraf leuk de boel bekijken. Véél rollators, veel stokken, veel rolstoelen, maar iedereen had er zin in. Er was gevraagd of de dames zich wilden tooien met een hoed, want het moest Ascot-Engels zijn. Velen hadden dat ook gedaan. Strooien hoeden, lentehoedjes met bloemetjes( en wat een bijpassend weer hadden die!) en je kon zien wie er kerks was, want dat was meer het degelijke soort hoed. Ik ben geen hoedenmens. Vind het altijd vermakelijk om te zien wat voor frutsels de dames bij de Troonrede op hun hoofd hebben, maar vanmiddag vond ik het heel schattig.
Er was veel werk gemaakt van het culinaire gedeelte. Er werd thee gedronken uit beeldige Engelse porceleinen kopjes en gesmikkeld van de sandwiches, muffins, scones, petitfourtjes en bonbonnetjes. De muziek was leuk gedateerd en viel goed in de smaak. Het was gezellig.
We hoorden trouwens ook nog een mooi staaltje van bezuiniging in de zorg, dat Hoogervorst deugd zal doen. Dat prachtige Engelse serviesgoed was bijeengekocht op rommelmarkten voor een prikkie. Na de handafwas, want het kon met al die gouden randjes en tere motiefjes niet in de vaatwasser van het tehuis, ging het in een kist en die werd verhuurd aan andere huizen, die ook zo’n activiteit wilden houden. “We hebben het er al bijna uit!”, zei de mevrouw die deze middag de leiding had. Recreatief en creatief! Wat vanmiddag ook weer eens duidelijk werd was, dat een huis als dit nérgens zou zijn zonder de vrijwilligers, die vanmiddag actief waren en na afloop dus nog aan de afwas moesten…..met de hand……!