Amy……

Een neef en nicht van ons hebben een zogeheten “groepsrestaurant” in Bennekom. Geen gewone horecagelegenheid, maar een die gespecialiseerd is in wat grotere gezelschappen, waar mensen die iets te vieren of te vergaderen hebben, de enige gasten zijn en die dan hun specifieke culinaire wensen vervuld kunnen krijgen.

Nu is deze maand hun eigen specifieke wens in vervulling gegaan: ze kregen een prachtige dochter, Amélie Henriëtte Louisa, kortweg Amy. Vanmiddag stond bij de ingang van het restaurant een groot bord met de tekst “Welkom op mijn feestje! Amy”. En maakten we kennis met het, voor mij althans, nieuwe begrip “babyborrel”. Familie, vrienden en kennissen waren uitgenodigd om het bor(r)elingske te komen bewonderen en op haar gezondheid het glas te heffen. Trotse vader en moeder natuurlijk en ook de opa’s en oma’s liepen te glimmen.

Heel veel mensen hebben aan de uitnodiging gehoor gegeven en het was ook best een leuk uitje voor de zondagmiddag! Zoveel is er in Bennekom niet te doen! De cadeautafel deed nauwelijks onder voor die van Máxima en Willem A. bij de presentatie van hún Amalia. Amy liet de drukte maar rustig over zich heen gaan. Ik ben blij voor haar, dat een kind op die leeftijd nog geen weet heeft van al die “oh”en “ah” roepende koppen boven haar wagen. Op een laptop lieten ze een slideshow draaien met de allereerste foto’s dus aan alles was gedacht.

Het was erg gezellig. We hebben weer veel familieleden en bekenden gezien. Veel kinderen ook, die inmiddels de maat van Amy waren ontgroeid, maar van wie de moeders zich met weemoed de tijd herinnerden, dat ze niét liepen rond te rennen en zich ongevraagd aan de snaaierij liepen te vergrijpen! Voor alles is een tijd. Amy hield zich trouwens aan haar eigen babyborrel, van Nutricia of daaromtrent…….