Nul zes…….

We zijn met vakantie in ons eigen huis. In onze eigen tuin eigenlijk. Het is zó stil in de buurt vanwege het feit, dat iedereen vertrokken is, dat het zeer dorps aandoet. Onze naaste buren zijn er wel, maar dat zijn geen lawaaischoppers. Onze buurman kwam zich van de week zelfs even verontschuldigen omdat hij iets te zagen had en dus wat herrie ging maken! Hem valt de stilte in de buurt dus ook op en hij wil die niet verstoren.

Onze dochters zijn met hun gezinnen dit weekend op vakantie gegaan. In het drukste weekend met honderden kilometers file. Het weekend van “zwarte zaterdag” en dat vond ik érg naar klinken. Maar van allebei hebben we al een telefoontje gehad, dat ze goed zijn aangekomen en dat het erg was meegevallen. Met zulke kleine kinderen in de auto weet je het maar nooit. Heel erg ver weg zijn ze gelukkig niet gegaan, de één naar Duitsland ter hoogte van Luxemburg en de ander naar Bretagne. De vakantieplek was leuk en ze waren aan het genieten.

Ik vind het altijd fijn als ze even bellen. Dat kan zo makkelijk tegenwoordig, hoewel je de tarieven maar even bij je vakantiebudget moet optellen! Maar de oproepen van de ANWB-alarmcentrale hoor je al bijna niet meer. Dat waren altijd van die ellenlange opsommingen van familienamen, autonummers en vage omschrijvingen van waar mensen zich zouden moeten bevinden. “Maak van thuisblijvers geen spoorzoekers” kreeg je toen als slogan, want er waren hele volksstammen die vertrokken zonder ook maar iemand te laten weten welke kant ze opgingen. Misschien wel expres! Maar nu ben je meestal wel te traceren. Prettig geregeld voor de mensen in Achtertuinia, Balkonia en Terrassia……….