Ouders van nu…..

Met een herhalingsreceptje was ik vanmiddag even bij de apotheek. Ik ben, vanwege die herhaling, geen frequente, maar wel een regelmatige bezoeker. Omdat mijn driemaandelijkse voorraad geneeskrachtige middelen wat administratief en etiketteer-werk met zich brengt, moet ik altijd even wachten. Ik doe dan een stapje terug van de balie of ik bekijk even de schappen, waarop de smeersels liggen waarmee ik mijn verouderende huid en dito gewrichten op peil zou kunnen houden. Dat zijn veel soorten en merken en ik kan niet kiezen dus ik laat het maar zo.

Een eindje verderop stonden een vader en zijn zoon eveneens te wachten. Vader einde dertig, begin veertig, zoon een jaar of zestien, zeventien. Beiden sportief, gebruind, zelfde kapper, zelfde kledingmerk. Een oudere en een jongere uitvoering. “Hé, condooms!”, wees de zoon.”Effe kijken wat ze kosten. Scheelt niet eens veel!”. Met wát? De automaat in Spanje, waar ze zo onhollands bruin, net vandaan kwamen? “Ja, maar die moet je niet nemen!”, sprak vader, “dan stink je een uur in de wind naar rubber, jôh! Helemaal als het warm is!”. “Zie je wel”, dacht ik, “Spanje!”. “En je moet ook opletten, hoe dik ze zijn”, zei de man. Aanschouwelijk onderwijs, ik ben d’r altijd een voorstander van geweest.

Aan de andere kant van de winkel stond een apotheekmevrouw met een moeder en een tienerdochter. Dochter had last van bobbeltjes, die hevig jeukten. Ze werd er gek van, zei ze. De apotheekster keek en dacht, dat het wel eens een zonne-allergie zou kunnen zijn en daar had ze wel een zalfje voor. Dat was dan geregeld.

Maar de moeder dacht: “We zijn hier nou toch en het scheelt me een ritje naar de dokter!” en ze zei:”….en ze valt ook nogal eens flauw!”. “Mám!!”, riep het meisje geschrokken. De apotheekmedewerkster reageerde professioneel. “Dat kan allerlei oorzaken hebben, mevrouw, daar moet u voor naar de huisarts”. Het meisje was érg boos. Ze liep alvast naar buiten, terwijl haar moeder afrekende.

Ik zag later in het winkelcentrum zowel pa met z’n zoon als de moeder met haar dochter. De één met een gemoedelijk “ouwejongenskrentenbrood”-sfeertje om zich heen, dat aanmerkelijk gezelliger aandeed dan dat rond de dames. Hevig in discussie. Ouders, je hebt ze in soorten, maten en kwaliteiten…….