Halen en blazen…..

Op Concertradio (!) hadden ze vanmorgen een heel programma over de mondharmonica. Zoals tegenwoordig veel kinderen hun muzikale carrière beginnen op de blokfluit was dat vroeger gebruikelijk op het mondorgel, een goedkoop instrumentje, waar je al snel wat uithaalde. De blokfluit mét en de mondharmonica zonder didactische begeleiding.

Er was altijd wel een buurman of een oom, die een aardig eindje wegblies. In mijn geval mijn oom Gijs, een broer van mijn moeder. Ik zie hem nog zitten met z’n ogen dicht de mooiste melodiëen blazend. “Droomland” en zo. Hij kon er echt wel wat van. Met zijn handen om het instrument, het gevoelvol langs zijn mond schuivend, ging hij er helemaal in op. Hij had toen nog geen verkering, dat scheelde wellicht in de passie. Maar ik vond het als kind erg mooi. Mijn moeder, die zelf een mooie altstem had, kwam ook uit een muzikale familie. Al mijn ooms en mijn opa hadden stemmen als klokken en menige Parelvisser klonk op zondagmiddag door het pand. Ze speelden gitaar en oom Gijs dus mondharmonica.

Ze hebben dit weekend in Rotterdam een mondorgelfestival. Bas van Toor ( Bassie de clown, ja) is de promotor ervan en is volgens de commerciële zender Concertradio ’s lands bekendste mondorgelspeler. Dat was mij niet bekend, maar ik heb ‘m gehoord en mijn oom Gijs was beter. Die had er ook geen groot orkest en een achtergrondkoor bij nodig. En geen manager. Nu de clownsbusiness wat minder gaat voor Bassie blaast hij kennelijk een andere kant van zijn persoonlijkheid een carrière en nieuw leven in!

Eén mondaccordeonist kan ik zeer waarderen en dat is de inmiddels bejaarde Belg Toots Thielemans. Samengespeeld met de grootste jazzmusici en dat swingt vaak de pan uit. En wie naar Baantjer kijkt hoort ‘m ook elke week in de herkenningsmuziek. Verder kan ik me voorstellen, dat het een jongere generatie voor geen meter aanspreekt, mondharmonicamuziek. Niet meer van deze tijd, net als oom Gijs, voor wie ik hoop, dat ze in de hemel nog ergens een Hohnertje hadden liggen……