Vorige week in het nieuws: In Engeland merkten de medewerkers van een dierenopvang, dat de honden, die ze de avond tevoren netjes in hun hokken hadden gedaan, als ze ’s morgens kwamen allemaal los rondliepen! Ze dachten aan een actiegroep. Omdat ze toch wel wilden weten hoe een en ander in z’n werk ging werden er camera’s opgehangen en wat bleek?
Er was één slimme hond, die zijn hok wist open te maken, naar de keuken ging om zich te goed te doen aan het klaarstaande hondenvoer ( hoé slim was hij om dat eerst te doen!) en daarna al zijn medegevangenen uit hun hokken bevrijdde. Hij was erg populair onder zijn soortgenoten, dat was de medewerkers al opgevallen. Een soort Hondenkoning eigenlijk.
Er stond niet bij wat voor merk hond het was, maar ongetwijfeld zal hij het formaat hebben gehad van Vasco de visitehond van Misdruk over wie ze dezer dagen schrijft en van wie ze mooie foto’s maakt!
En als we nou toch in de hondenhoek bezig zijn: ik las een verhaal over mensen van wie hun hond thuiskwam met het buurkonijn. Het beest zat onder de modder en was helaas al overleden. De buren waren een weekendje weg en de bazen van de hond zaten erg in hun maag met de hele toestand en de hond kreeg op z’n falie. Ze besloten het konijn maar te wassen met shampoo, het droog te föhnen en netjes terug te leggen in zijn hokje, zodat het leek of het een natuurlijke dood was gestorven.
Bij thuiskomst van de buren hoorden ze de schrikreactie in hun tuin. “Logisch, als je je konijn dood in z’n hok vindt”, dachten ze nog. Maar het dier had al vóór het weekend het loodje gelegd en was al met veel égards begraven geweest! De buren dachten aan een wonderbare opstanding, hoewel het beest wel erg dood bleef. Er viel een deurtje verder het een en ander uit te leggen. Die hond heeft een goeie neus, dat is zeker…..