Huis kwijt……

Getest word ik deze dagen op mijn stressbestendigheid. Ondanks mijn nog steeds niet helemaal fit zijn valt dat niet tegen, vind ik zelf. Ik zou eens even moeten rondvragen om te horen hoe anderen daar over denken, maar dat terzijde. Er lopen op gezette tijden en zelfs op ongezette tijden vele manspersonen door ons huis. Dan zijn ze met z’n tweeën, dan weer met z’n vieren en ze schuren, grondschilderen, schilderen gewoon en ze behangen. Omdat het van die donkere dagen zijn gebruiken ze bouwlampen, want bij die sfeerlampjes die wij hebben kunnen ze niet winterschilderen. Gezellig is dus anders. Het is ook kouder dan we gewend zijn, want de kachel moet laag anders droogt de verf te snel. Het zijn gezellige jongens, dat wel. Ze noemen elkaar Rembrandt en Picasso dus humor zit er wel in.

Vandaag komen de schilders niet en deze dag zouden we gebruiken om de nieuwe verwarmingsketel te laten installeren. Alles was zo afgesproken, kwam goed uit voor iedereen, maar vanmorgen vroeg kregen we een telefoontje, dat de installateurs niet kwamen, want het weer was een te groot risico. Inderdaad hagelde het, was het glad en koud en dan kun je op het dak, waar ze ook moesten zijn, beter niet wezen. Wat Sinterklaas doet moet ie zelf weten, die heeft geen Arbo.

En die installatie moet in één keer afgemaakt worden, anders zitten we te lang in de kou. Ze komen nu maandag als het goed is. Ik snap het allemaal wel, hoor, overmacht en zo, het is niet anders, maar ik heb visioenen, dat ze maandag als die schilders er óók weer zijn, elkaar in de weg lopen. Hadden we nou maar een kasteel. Want waar moeten wij blijven? Op zolder zitten de verwarmingsmonteurs, in de kamer en de keuken gaan de schilders aan de gang, terwijl in de slaapkamers het houtwerk moet worden geschuurd.

Het enige dat ik kan doen is koffie zetten, want ik heb begrepen, dat je werkers nat moet houden. Wat zijn wij dóm geweest. Op een Caraïbisch eiland hadden we moeten zitten…….