Het meisje met de waterpokjes……

Bij het programma “Tien voor taal” hebben ze een onderdeel waarbij je van twaalf door elkaar staande woorden een grammaticaal goed lopende zin moet maken. Er komt vaak de grootste onzin uit, maar het is leuk om te zien hoe mensen daarmee zitten te worstelen. Ik keek eens naar het lijstje met zoekwoorden waarmee mensen op mijn website terecht komen. En omdat het allemaal van die kéurige woorden zijn, dat zal elders wel eens anders zijn, werd ik geïnspireerd om ook eens zoiets te doen: een verhaaltje maken met behulp van “mijn” woorden. Ze zijn tenslotte van mij omdat ik ze gebruikt heb in logstukjes, anders kwamen die zoekers niet bij mij terecht, toch?

Sommige woorden zijn zo simpel, dat ik het vreemd vind, dat ze in zo’n lijstje komen. Wie zoekt er nou op: de, van, in, voor, met en mijn? Apeldoorn, parken, waterpokken, procenten, buisman, mezenbolletje, oorlog, glazenwasser, bof, geest, moeder, smetvrees, mooi, grappig, leuk, meisje, meisjes, mieren en hoogeveen zijn woorden die ik me wel kan voorstellen gebruikt te hebben, ergens.

Ik ga er even een verhaal van maken. Doe ik na afloop van een spelletje Scrabble ook altijd en soms is dat lachen. Er zijn geen punten te verdienen, maar het is een leuk tijdverdrijf.

***In de parken van Apeldoorn zitten vaak mooie meisjes, waar soms een meisje tussen zit, dat helaas ontsierd wordt door de gevolgen van waterpokken. Haar moeder, die in Hoogeveen woont, had voor de oorlog verkering met een glazenwasser met smetvrees. Dan bof je, want dan heb je altijd schone ramen. Hoewel, hij heette Buisman en had een wat bekrompen geest, was pro centen en anti mieren en wilde, dat zijn verloofde hem “mijn mezenbolletje” noemde. Dat léék leuk en grappig, maar hij werd dus niet de vader van het meisje met de waterpokjes. Niettemin leefde hij nog lang en gelukkig……***

Een sprookjesachtig einde, nietwaar? Ik wil graag even benadrukken, dat het verder goed gaat met mij. Een beetje melig, that’s all……..