Vrienden……

De klok in mijn zolderkamer hangt zo hoog, dat ik er trapje bij zal moeten slepen om hem te kunnen verzetten naar de zomertijd. Daar heb ik helemaal geen haast mee, al duurt het een half jaar,dat maakt me niks uit, maar het vervelende is, dat ik vergéét dat het in werkelijkheid al een uur later is dan ik zie. Daarom was ik vanmiddag zo laat dat we maar een frietje hebben gehaald met iets aanverwants. Te ongezond om vaak te doen, maar zo nu en dan best lekker!

Terwijl ik zat te wachten in de snackbar op mijn junkfood was er een jongen, die ook zat te wachten op z’n bestelling, zeer luidruchtig aan het bellen. Hij was aan het ronselen. “Raad eens?”, zei hij, als hij weer een vriendje te pakken had, “ik ga verhuizen! Ja, man! Een zolderverdieping boven een makelaar. Ziet er goed uit, man, morgen teken ik het contract bij die makelaar. Zaterdag trek ik d’r in. Als jij nou effe komt helpen dan? Zaterdag, ja. Nou, dan zeg je dat toch af? Oké, bedankt man, zie je dan, spreek je nog!”. En zo had ie binnen de kortste keren een verhuisploeg bij elkaar.

Het was duidelijk, dat hij zijn ouderlijk huis verliet, want in de gesprekken kwam z’n vader nog ter sprake, die de “grote dingen” uit zijn kamer wel wou verkassen met ’n aanhanger. Hij had een E op z’n rijbewijs. En z’n moeder ging vrijdag schoonmaken. Hij had zin in z’n eerste eigen huis.

Ik hoorde het aan en dacht aan de jaren, dat er bij ons volk vertrok en onze zolder vol stond met spullen, waarvan ik ooit dacht:”Dat is nog goed voor als ze op kamers gaan of zo”. Nou, mooi niet, hè! Voor niks bewaard en we hebben al heel wat bij de Kringloop gedropt. Vaders sjouwen en moeders soppen, daar zijn ze voor. En vrienden zijn ook handig, je moet er even voor rondbellen, maar dan komen ze wel. Al was het maar voor de housewarming achteraf…………