De wegen van de eend zijn ondoorgrondelijk……

Ons winkelcentrum ligt tegenover een mooi park en zoals in elk park zijn daar eendjes. Daar zijn zelfs liederen over geschreven: “Alle eendjes zwemmen in het water, falderalderiere enz.”. Dat laatste had er noodzakelijkerwijs niet bij gehoeven, maar het gaat er om, dat iedereen goed weet, dat eendjes bij of in het water horen.

Maar dat is niet aan alle eenden besteed. Apeldoornse eenden gaan winkelen. Ze steken met hele families de drukke weg over. Die is extra druk, omdat overal wegwerkzaamheden zijn met omleidingen en zo, maar tot nu toe halen ze met z’n allen ongeschonden de overkant. Vader eend is er niet altijd bij. Die laat moe en de kinderen alleen de boodschappen doen. Maar dat doen mannen wel vaker.

Het is een leuk gezicht, hoor, die kleine bruine en gele bolletjes die achter hun moeder aanscharrelen. De buurtkinderen, die in deze vakantietijd ook achter hun moeder aan moeten scharrelen, vinden het prachtig. Je moet wel uitkijken waar je loopt, helemaal als je met een fiets of een winkelwagentje bent.

Wat ik alleen niet begrijp: waarom doet zo’n eend dat? Er is in het winkelcentrum geen water en er is niets te halen voor ze. Ik heb tenminste nog niemand z’n versgekochte bruine bolletjes zien offeren. Pas als mensen het niet meer kunnen gebruiken dan krijgen ze het oudgeworden brood. Zo werkt het. En wat leren de kleintjes nou van zo’n levensgevaarlijk uitstapje?

Ze moeten toch ook weer dat hele end terug naar het park, want dáár zijn de oma’s met kleinkinderen die ze komen voeren. Dát zou ma eend ze moeten leren. Aan verkeersles hebben ze niks. Toch is het schattig om te zien, hoor, dat kleine grut, echt lente, maar ze hebben wel een uilskuiken als moeder………