Familiebetrekkingen……

Vorige week, toen ik boven in mijn kamertje zat, ging de telefoon. Ik wist, dat mijn man buiten in de tuin zat, dus ik nam op. Toen meldde zich iemand met de voor-en achternaam van mijn echtgenoot. Dat is een rare gewaarwording. “Ik ben een neef van uw man”, zei de beller. Hij was familierelaties, die door allerlei omstandigheden wat vaag en onoverzichtelijk waren, aan het uitzoeken. Was bij onze “tak” aangekomen en daar gestrand. Na speurwerk was hij achter ons telefoonnummer gekomen en was gaan bellen. Ik heb de naamgenoten snel aan elkaar gekoppeld en had het daaropvolgende uur geen kind meer aan ze. Er werd gelachen en gepraat, het klikte dus kennelijk en mijn man heeft zijn neef veel kunnen vertellen over deze kant van de familie. Hij kwam wel zo nu en dan bij mij inlichtingen inwinnen over verjaar- en trouwdata, want daarin zijn vrouwen nou eenmaal beter dan mannen. Neef was genealogischerwijs heel blij.

Een heel raar gegeven is, dat mijn man, zijn broer en twee zussen als voogdijkinderen hun ouders nooit hebben gekend. En dat de neef van zijn 5e tot zijn 22e jaar mijn mans biologische vader , die dus zijn oom was, als buurman heeft gehad. Hij heeft hem dus ook kunnen beschrijven. Inmiddels wel overleden, maar het schijnt een aardige, sociale en muzikale man geweest te zijn en dat wil je graag horen over je vader natuurlijk. Maar over zijn eerste huwelijk, waaruit mijn man en de anderen zijn voortgekomen, heeft hij nooit gepraat. Mysterieus verhaal dus.

In augustus gaan we naar Friesland, waar onze familie woont, om eens wat verhalen, die nu boven water zijn gekomen, op een rijtje te zetten. Dat lijkt me wel bijzonder. Niet, dat er nu ineens zoveel verandert in je leven, maar het lijkt me voor de mensen, die het direct aangaat mooi dat er nu wat gaten en “waaroms” worden opgevuld wellicht. “Spoorloos” is er niks bij…….!