Rouwkost…..

In de familie van familie en daar weer familie van was iemand overleden. We weten dus wel wie het is, maar kennen de man verder niet. Hij was pas 59 en dat is redelijk jong om dood te gaan en het was ook nog eens erg plotseling. De schrik was dus groot en omdat de man ondernemer was, was de belangstelling voor de condoleance ook groot en voor de begrafenis nog groter. Echt hónderden mensen.

En over belangstelling gesproken: toen iedereen naar de teraardebestelling was en het huis onbemand, alle buren niet thuis, want op een dorp gaat dat zo, iedereen bewijst de laatste eer, hebben inbrekers het hele huis leeggehaald. Ook anderen, die in het huis hun tas hadden achtergelaten met bankpassen, paspoort, geld, rijbewijs en foto’s zijn hun spullen kwijt. Een niet te begrijpen minne streek, zoiets. Na de begrafenis kwam de familie thuis in een leeg huis. Ik was sprakeloos toen ik het hoorde.

Het schijnt, dat je je tegenwoordig wel kunt verzekeren tegen iets dergelijks. Tegelijk met de begrafenispolis. Om twee bewakers in je huis neer te kunnen zetten, terwijl jij je geliefde naar zijn laatste rustplaats brengt. Opdat het verlies niet nog groter wordt dan het al is.

Ik word hier wel zo vreselijk treurig van. In wat voor tijden we leven wil ik zo zoetjesaan eigenlijk helemaal niet meer weten. Ik ga zo eerst maar eens slapen en morgen iets heel erg vrolijks doen. De keukenkastjes soppen, had ik bedacht. Lekker met de keukendeur open, want het wordt heel erg mooi weer, dat dan weer wel…….