 |
In het Vara-tv-magazine stond de uitslag van een fotowedstrijd, die gehouden was voor leden van de Vara. De winnende foto was van Rob Buursink uit Enschede, een man van 55, die zijn foto de titel meegaf: “Domweg gelukkig in Enschede”.
Nou zal je ook op andere plaatsen ongetwijfeld domweg gelukkig kunnen zijn, maar de begeleidende tekst trof me bijzonder. Hij schrijft:” Op een zaterdagochtend zat ik lekker achter mijn computer, de lichtinval in mijn huis was prachtig, mijn vrouw stond onder de douche, de kat lag zich loom te likken. Ik was intens tevreden en maakte toen, met de zelfontspanner op een statief, deze foto“.
Zulke momenten van intense tevredenheid komen niet zo heel vaak langs bij de meeste mensen dus er een foto van maken is heel zinvol. Ik hoop natuurlijk, dat iederéén die van tijd tot tijd heeft, die ogenblikken, maar ik heb ze ook wel eens. En dom genoeg denk ik de laatste tijd steeds vaker meteen aan de betrekkelijkheid ervan. Niet depri, hoor, want zo zit ik niet in elkaar, maar gewoon: er zijn wel eens van die omstandigheden in je omgeving, die zulke gedachten oproepen.
Dat je beseft, dat alles zomaar kan veranderen en het geluk een straatje om lijkt te zijn gegaan. Ernstige ziekte, relatieproblemen, de sores in de wereld, ’t korte lontje in eigen land, ga d’r maar aan staan.
Daarom vind ik het mooi, dat de maker van de foto zich opeens realiseerde hoe goed hij het had. En domweg gelukkig was. In Enschede……
Robtheblob
januari 20, 2006 at 4:46pmTja.. het zij ‘m gegund. Van harte zelfs. In Enschede of Apeldoorn of waar dan ook.
Brillie
januari 22, 2006 at 1:58amFotos maken is een vak.
els
januari 23, 2006 at 2:29pm@Brillie: het ging me eigenlijk ook meer om de tekst dan om de foto en dat gevoel had de jury ook, denk ik.
CasaSpider
januari 23, 2006 at 4:07pmIk vind de foto juist veel beter dan de tekst. Het is een schitterende compositie. Eerst zag ik alleen de man. Toen die kat. En toen pas het silhouet van de naakte vrouw. Het is een fascinerende foto waar je zomaar een paar minuten naar kunt staren.
Misschien wel bij toeval gemaakt…
Puck
januari 29, 2006 at 7:38am> Dat je beseft, dat alles zomaar kan veranderen en het geluk een straatje om lijkt te zijn gegaan. Ernstige ziekte (…)
Het één sluit het ander niet uit.
Ongeluk sluit geluk niet uit: de twee kunnen naast elkaar bestaan.
En ongelukkige – of misschien het engelse equivalent, dat de lading iets beter dekt: unfortunate – omstandigheden hoeven niet eens een ongelukkig gemoed teweeg te brengen, of geluk in de weg te staan.
(sprak zij belerend :))