Als ik een brief schrijf aan iemand, een échte brief dan, hè, met de hand, dan vind ik het altijd mooi staan om de datum boven de brief te schrijven als “2 januari 2006” en niet als “02-01-’06”, zoals in een zakelijke brief. Niet, dat ik zoveel zakelijks heb, hoor, meestal het opzeggen van een abonnement of een klacht over het een of ander. En dan wil ik natuurlijk niet overkomen als een niet van deze moderne tijd zijnd bejaard persoon. Vandaar dan die nulletjes ook erbij.
Ik vind trouwens brieven schrijven best leuk. Als ik persoonlijke brieven schrijf dan schrijf ik zoals ik praat, dus ja, dan weet ik dat, als ik ga zitten voor een brief, het er een wordt van ettelijke kantjes. Mijn ver weg wonende zus noemt dat “keukentafelbrieven” en zo zijn ze ook bedoeld.
Een andersoortige brief maak ik ook op de computer. De neiging om dan ook maar ál je correspondentie op de computer te doen ligt natuurlijk levensgroot op de loer. Het gaat nou eenmaal sneller. Dat wil ik niet, maar even mailen is zo verhipte handig, dat voor het schrijven van een echte brief een ijzeren discipline nodig is.
Ik ben een bewaarderig type dus ik heb nog veel brieven. Van mijn zus, die nogal eens in diverse buitenlanden woonde en nu dus permanent in Australië, van mensen die ons hartelijk feliciteerden met de geboorte van kind één, kind twee, kind drie en kind vier. Van familieleden die schrijven dat ze bij ons in het verre Groningen op bezoek komen, zo en zo laat op die en die dag. Ik heb ook een brief van mijn moeder, die ze me schreef toen ik van ons eerste kind in het ziekenhuis lag. Dat was in de winter van 01-’63 toen het zo vreselijk koud was en er zoveel sneeuw lag, dat ze niet kon komen. Die brief gaat dus over het weer, echt op z’n Hollands en ja, ook over ons kind.
Ik vind dat bewaren wel leuk voor mijn nazaten. Als ik er aan denk zal ik er nog wel eens lintjes omheen doen. En sorry, jongens, geparfumeerde liefdesbrieven heb ik niet. Geen vrijers op interessante afstand gehad. Dat was wel mooi geweest voor de postzegels. De laatste verkering schreef trouwens braille en daar hoeft geeneens een postzegel óp……..
Irene
januari 3, 2006 at 9:10amGoed bewaren. Hier staan zeven delen brieven van Virginia Woolf en die zijn van begin tot einde interessant, ook de briefkaarten met “we komen morgen en denken rond vier uur bij jullie te zijn.” Dus over het weer, dat is zeker spannend.