Bij de kapper was een moeder met een meisje van een jaar of drie. Alleen mama moest geknipt. Het dochtertje had twee staartjes met strikjes erin en dat wou ze zo houden, zei ze. Bij de kapsalon zijn ze voorbereid op meekomende kindertjes. Ze hebben bákken vol met speelgoed waar ze zich mee bezig kunnen houden, terwijl moeder onder de schaar of het mes is.
Het meisje had tussen het ruime aanbod een speelgoedtelefoontje gevonden, waarmee ze eens wat mensen ging bellen. Eerst oma en toen ging ze “ouwe papa” opbellen, zei ze. Toen nog even naar hun huis, waarop ze de kapster meldde, dat ze een beetje moest opschieten met mama, want dat papa Jaap al thuis was. Zo, toen wist iedereen zo’n beetje hoe de familie in elkaar zat.
Vervolgens belde ze met haar opa om belangstellend te vragen “hoe het met zijn billen ging”. Iedereen schoot in de lach, waarop de moeder wel moest uitleggen, dat opa onderuit gegaan was en dramatisch op zijn zitvlak terecht was gekomen, waardoor hij dagen niet had kunnen zitten.
Het kind genoot uitgebreid van haar succes, ze bleef maar bellen. Na elk gesprek zei ze: “Doei! Lof joe!”. Voorgeprogrammeerd is ze dus al………
inge
maart 30, 2007 at 10:10amhihi wat een pret daar bij de kapper ! doe mij zo’n kapper btw, ze hebben hier helemaal niets [speciaal] om kindertjes mee te vermaken… gelukkgi vermaken kindertjes zich meestal ook wel met allerlei dingen waarvan je het niet verwacht =)