 |
Mijn zus is, net als ik, oma. Haar oudste zoon is een creatieve jongen die, in het vak waarin hij werkzaam is, leuke dingen moet verzinnen en daar nog geld voor krijgt ook. Hou het daar maar op, want anders wordt het te moeilijk om uit te leggen wat ie precies doet. Maar een datum als 1 april is zeer aan hem besteed.
Zijn twee zonen volgen in vaders voetspoor dus moest oma eens goed te grazen worden genomen. Van de twee jongens is de jongste nog ‘in de luiers’. Dat moet je even weten, want het wordt een vies verhaal. De oudste had in de grap die met oma moest worden uitgehaald trouwens een cruciale rol.
Mijn neef vond op een gegeven moment dat zijn jongste nodig moest worden verschoond. Hij legde hem daartoe op de tafel, maar riep even later tegen z’n moeder:”Mam, kom eens even kijken, want de ontlasting van dat kind ziet er zó vreemd uit, dat kan toch niet goed zijn?”. Toen mijn zus, op gepaste afstand, kwam kijken boog hij zich als verontruste vader voorover om te ruiken aan hetgeen uitgescheiden was en op dát moment duwde zijn oudste zoon, geheel volgens afspraak, zijn vader met diens gezicht in de luier.
Hij zat natuurlijk ónder! En oma stond als verstéénd te bedenken wat ze moest doen om haar zoon van al die smerigheid te verlossen! Waarop de jongste kleinzoon, liggend op de tafel met een brede grijns zei: “Ha, ha, oma, chocopasta!”.
Kijk, het wás 1 april en ja, het is allemaal familie van mij, de humor zit er nogal in bij ons, daar kan ik ook niks aan doen. Maar het woord “poep” is in dit verhaal niet gevallen, dat moet je me nageven……!