Gisteren een jarig kleinkind. Zes werd ie. En wat krijgt een kind van zes voor zijn verjaardag? Een PlayStation 2. De familie was ingeseind, dat er zoiets stond te gebeuren dus hadden opa en oma ook iets aanverwants voor hem.
Een cameraatje, als ik goed begrepen heb wat er in het doosje zat dat we hem hebben overhandigd, samen met een soort “sportprogramma” waaraan veel beweging te pas komt. Nou, dat vind ik niet verkeerd. Die starende oogjes en strakke gezichtjes als ze een spelletje op de computer aan het doen zijn , ik vind het soms wel eens eng om te zien als ik eerlijk ben. Maar ze leren er veel van, heb ik me laten vertellen, en dat is mooi natuurlijk.
Mijn jarige kleinzoon vertelde me wel dat, als je veel “playstationt”( als dat een werkwoord is tenminste, en als het dat niet is zal het dat zeker worden) of veel computert, je dan vierkante ogen krijgt. Dat heeft z’n moeder hem verteld. Hij gelooft er uiteraard geen barst van, maar de opvoedkundige boodschap is wel overgekomen, dacht ik. Het is net zoiets als de groene haren, die mijn moeder ons voorspelde als we koffie dronken op te jeugdige leeftijd.
Het was een heel blij jongetje gisteren en dat is ook mooi. Vierkante ogen of niet, we moeten maar met de tijd mee……..
karin
juli 9, 2007 at 10:10amOok papa en mama moeten er aan wennen dat ze met de tijd mee moeten gaan hoor, maar we hebben nu wel een mooi machtsmiddel in handen: “als je niet doet wat ik vraag, kom je niet op de playstation!”
Ha!!