Bel…..

Toen ik nog een kind was gingen mijn ouders vaak met ons naar “Ons Honk”, een natuurvriendenhuis in Lage Vuursche. We logeerden dan in het huis of kampeerden op het bijbehorende kampeerterrein. En ik heb goede herinneringen aan die tijd.

Het was er gezellig, ’n tikkeltje cultureel ook, er waren lezingen over de natuur en zo, gegeven door mannen in manchester broeken en met slipovers en er was aan het einde van de week altijd ’n “bonte avond”. Met muziek van Mienen met mandolines en gitaren, met gedichten en sketches. Ik doe er nu een beetje laatdunkend over, maar het was toén, hè, en ik mocht later opblijven en dat alleen al was mooi.

We gingen als kinderen ook vaak het bos in. Niet gestuurd, maar gewoon zelf: eikels zoeken, dennenappels of beukennootjes. De grote kinderen letten op de kleinere en niemand was bang, dat er ook maar iéts met ons zou gebeuren. En brámen plukten we! Emmers vol.

Er was één restaurant in het dorp, maar daar kwamen we natuurlijk nooit. Véél te duur. Mijn moeder kookte op de primus ’n éénpansgerecht bij de tent of wat uitgebreider in de grote keuken van het huis.

Ik herinner me ook, dat elke vertrekkende familie altijd werd uitgeluid met een grote bel, die aan de buitenkant naast de deur hing. Die hoorde je door het hele bos als je weer naar huis ging en dat gaf een beetje troost bij het “jammer, alweer voorbij”-gevoel. En niks geen gezeur over decibellen, hè! Dat had je toen nog niet.

Er stonden ook nergens hekken. Het kasteeltje Drakestein kon je tijdens een wandeling gewoon zien liggen en er woonde in die tijd ook nog niks koninklijks. Dat kwam pas toen prinses Beatrix het in 1959 van haar zakgeld kocht. Lage Vuursche is nu boos en trekt aan de bel, omdat de koningin er een groot zwart hek van 3.30 m hoog omheen heeft laten zetten. Al zegt ze, dat ze het zelf ook niet mooi vindt. Ondertussen staat ’t er wel, dat hek. En het ziet er duur uit. Ik zag een foto en het is zoals de dorpsbewoners zeggen: géén gezicht.

Maar ja, tijden veranderen en je moet er toch niet aan denken, dat de koningin iets overkomt of dat ze wegens gebrek aan privéruimte rekening met de buren moet gaan houden. Of met het volk. Nee, dat hek moet.

“Ons Honk” schijnt er trouwens niet meer te zijn. Zeker weet ik dat niet, maar ik ga niet kijken. Stel, dat er een hek omheen staat………