Overwerk……

Een opmerkelijk verhaal. In de locatie Lukas van het Gelre Ziekenhuis hier in A’doorn werkte een technische man, die het na twintig jaar dienstverband en het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd welletjes vond. Hij zei iedereen gedag, ondanks dat er nog niet echt een opvolger gevonden was voor zijn functie.

Het nog vrij nieuwe ziekenhuis, dat ook nog niet klaar is, kon hem eigenlijk niet missen, omdat hij op de hoogte was van alle technische bijzonderheden met name met betrekking tot de operatiekamers en de IC’s. Dat lijken me ook zeer belangrijke locaties in een groot ziekenhuis.

Ze vroegen hem dan ook of ie op een zogenaamd “nul-uren”-contract nog niet even wou blijven en dat deed hij toen maar. Op ’n gegeven moment ging hij toch wel definitief weg om de dingen te gaan doen, die een gepensioneerde doorgaans van plan is: reizen, tuinieren en klussen bijvoorbeeld. Laat ie nou bij dat klussen van een ladder afdonderen, zeg! Heup gebroken, pols gebroken, scheur in z’n bekken en daar ging hij: naar zijn eigen ziekenhuis. Direct geopereerd en daarna in revalidatie in het aanpalende verpleeghuis Randerode. En nou zijn ze ‘m komen halen met rolstoel en al en vergadert hij weer vrolijk mee met de technische staf, die nog het e.e.a. te vragen had. “Nou ja, ik ben d’r nou toch”, zegt hij.

Ze zeggen, dat niemand onmisbaar is, maar daar begin ik nu toch wel een beetje aan te twijfelen. Gebrek aan technische mensen op niveau is kennelijk een groot probleem. Hij heeft tussen de fysiotherapie door weer even wat te doen, maar eigenlijk moet je het toch griezelig vinden voor zo’n groot regionaal ziekenhuis, dat ze de ouwetjes uit het verpleeghuis moeten halen.

Ik ben gisteravond naar een oude ambachtenmarkt in Beekbergen geweest. Heb ik weer eens een smid, een stoelenmatter, een touwslager, een ouderwetse wasvrouw, een imker en een klompenmaker aan het werk gezien. Die waren wel oud, maar stonden allemaal nog recht overend……..