Hangoudere…..

Jacq van lief dagboek wordt, zo schrijft ze, vaak aangezien voor een medewerkster van de winkel of instelling waar ze zich op een bepaald moment bevindt. Dat vindt ze opmerkelijk. Door mijn leeftijd zal mij dat niet zo snel overkomen, want ik zie er wel uit als iemand die weinig meer uitvoert, ha, ha!

Maar tóch zou het me best kunnen gebeuren, want ik heb een andere afwijking in winkels. In kledingwinkels bijvoorbeeld raap ik áltijd de van hun hanger gegleden kledingstukken op van de grond. En er ligt nogal eens wat, want die frutselige topjes, met spaghettibandjes met name, en die bloesjes en jurken met van die gladde stofjes hebben weinig houvast aan het hang- en sluitwerk. Maar ik kán er gewoon niet aan voorbij lopen en ze laten liggen.

Dus sta ik ze netjes terug te doen in de rekken, terwijl mijn man als ie er bij is geduldig staat te wachten tot ik klaar ben met mijn uitsloverij. Want dat vindt hij ‘t. In de supermarkt heb ik ’t ook. Uit het schap gevallen zakken kattengrit, doosjes die niet meer in gelid staan of zelfs gevallen zijn, doordat iemand per se het achterste doosje moest hebben, potjes die bij de verkeerde soort staan: onbezoldigd bemoei ik me ermee.

Het is een afwijking, ja. Maar ik moet zeggen dat ik er thuis weinig last van heb. God zij dank……