Kerstmis-t…..

Donderdagavond was ik op een ijzig koud schoolplein getuige van de kerstviering op de dorpse basisschool van twee van onze kleinkinderen. De uit de kluiten gewassen kerstman, die naar goed agrarisch gebruik aankwam op een tot arrenslee omgebouwde boerenkar met paard, werd ontvangen door het hoofd der school of ie Sinterklaas zelf was.

Ze vroeg of hij een goeie reis had gehad en of ’t niet koud was geweest. Nou, dat konden al die blauwbekkende kinderen met hun ouders zelf wel bedenken. Er was een plaatselijk bandje met een zangeres, die Amerikaanse kerstliedjes zong op Nederlandse tekst. Dus niks geen stille nacht of herdertjes bij nachte.

De kinderen mochten daarna de school in om een gesponsorde boerenkoolmaaltijd te nuttigen mét worst. De ouders moesten buiten blijven dus weet ik niet hoe de viering binnen verder verlopen is, maar toen ik de jongens later ophaalde (omdat hun moeder, lid van de ouderraad, moest helpen de rommel op te ruimen) vertelden ze dat het heel gezellig was geweest en dat ze lekker hadden gegeten. En dat ze nú vakantie hadden!

Maar nog even over die kerstman, hè….Er zijn veel ouders, die na Sinterklaas óók nog es cadeautjes onder de kerstboom leggen. Omdat kinderen in de televisiereclame, die nou eenmaal over de grenzen gaat, zien dat dat elders ook gebeurt. Door die kerstman dus.

Onze dochters doen het ook. En de kinderen weten wel, dat er hier geen kerstman aan te pas komt en dat hun ouders voor ’n verrassing zorgen. Onze oudste dochter heeft haar kinderen verteld, dat de kerstman alleen komt voor kinderen in landen waar ze Engels spreken. Of onze kleinzonen al Engels aan het oefenen zijn weet ik niet en ze zijn ook nog niet zo slim geweest om te vragen hoe dat dan in Duitsland zit.

Globalisering is mooi, hoor, maar knap verwarrend als je nog kind bent. Hoewel ( gek hè?) ik niet het idee heb, dat ze d’r erg mee zitten…..

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)