Roeien met de riemen oftewel zwemmen met de zwembroek die je hebt……..

We zagen net de Olympische ’50 meter freestyle zwemmen voor mannen’. Daar deden maar liefst 104 mannen aan mee. Ze begonnen met de zwakste deelnemers, die nogal eens uit een land kwamen waarvan ik nog nooit heb gehoord. Bij andere afstanden worden de deelnemers vaak één voor één voorgesteld, maar daar was nu dus geen beginnen aan. De verslaggever verduidelijkte de landenletters, zodat we nog enigszins wisten waar de zwemmers vandaan kwamen en hun naam werd in hun baan geprojecteerd. En dat werkte snel, dat moet gezegd. Bovendien is 50 meter maar één baantje dus dat schiet wel op.

Maar je ziet beelden, waar je verschrikkelijk om moet lachen omdat de deelnemers zo onprofessioneel bezig zijn, maar die zijn ook weer ontroerend. Want zijn ‘onze’ zwemcoryfeeën gehuld in supersonische pakken, waar duur wetenschappelijk onderzoek aan vooraf is gegaan, een zwemmer uit zo’n land heeft gewoon een zwembroek aan, zoals Tweka ze maakte in de jaren zeventig, zo’n degelijke driehoek.

En ze klimmen dan op het startblok en duiken er vanaf alsof ze van hun plaatselijke brug de rivier induiken met een stel mooie meiden op de kant, dus zo spectaculair mogelijk met een mooie snoekduik. Alleen is dat niet zo effectief, dat moet anders, dat zie ik zelfs.

Mijn neef, die toevallig meekeek en ooit waterpolo heeft gespeeld, schepte op, dat ie ze op dit Olympisch niveau nog wel zou kunnen bijhouden. Ja, 50 meter misschien, meer moet ’t ook echt niet zijn natuurlijk!

Wat we ons afvroegen is hoe die jongens nou moeten trainen in zulke landen. In het zwembad van het hotel waar ze werken, na sluitingstijd of in het zwembad van een of andere rijke pief, nadat ze de blaadjes hebben verwijderd. De voorzieningen, zoals onze sporters die hebben, zullen toch niet te vergelijken zijn met die in landen waar je nog nooit van gehoord hebt. Als je daarover nadenkt mag je niet meer lachen natuurlijk en is het toch maar mooi dat ze er zijn, die jongens. En al is het daarin maar raar verdeeld: “One world, one dream”. Daar houden we het maar op……