Ode….

Met een godsdienst of zo heb ik op zich niet zoveel, hoor. Ik respecteer iedereen, die dat wel heeft en er op een normale manier mee omgaat. Dan moet het ook goed zijn, dacht ik. Onze tuinman, die vanmorgen onze tuin heeft klaargemaakt voor de winter, is van het Leger des Heils.

Hij is een man, die zijn opvattingen in praktijk brengt op een bescheiden manier. Nadat hij is vertrokken ligt er op het aanrecht in de keuken altijd een Strijdkreet en ik vind dat ik aan hem verplicht ben om ‘m dan ook te lezen. Het nummer, waarin Majoor Bosshardt centraal stond, nadat ze was overleden, heb ik zelfs bewaard.

De tuinman heeft altijd assistentie van mensen van De Wending, ’n Leger des Heils-huis waar mensen wonen, die het nou niet zo geweldig getroffen hebben in het leven. Hij helpt ze zo aan een geregeld bestaan, waar het werken betreft en hij heeft daar succes mee.

We zijn aan onze tuinman gekomen doordat hij, nadat hij zelf z’n baan was verloren door sluiting van het bedrijf waar hij chef was, een hoveniersbedrijf is begonnen en huis aan huis folders verspreidde, waarin hij zijn diensten aanbood. Hovenier was ook z’n beroep van huis uit, zijn vader was ’t ook. ” Hovenier”, wat vind ik dat toch een móói woord!

Toen hij kwam kennismaken vertelde hij meteen over z’n link met het Leger en De Wending en het sprak ons eigenlijk meteen aan ook. Nu hebben we een soort abonnement bij zijn bedrijf “De Tuinzorg” en kunnen we van maart tot oktober maandelijks op hem rekenen. Hij verlost ons inderdaad van een boel tuinzorg en de leuke klusjes blijven dan lekker voor mij!

Hij heeft ook een motto: “We zijn rentmeesters van de natuur”. Oké, ’n tikkie bijbels, maar ik vond het mooi gezegd. En hij brengt ’t in praktijk tegen een schappelijk tarief, want ook voor gelovigen gaat alleen de zon maar voor niks op natuurlijk……..!