Water en vuur……

M’n correspondentje in Australië, mijn jongste zus dus, zit helemaal in zak en as. Dat is geen wonder, want er is nogal wat aan de hand daar. Half Queensland, waar ze zelf woont, al zit ze gelukkig wel droog, staat onder water en in Victoria, waar haar zoon in Melbourne woont, brandt het als de hel.

Ze mailde me over de afschuwelijke beelden die de televisie daar laat zien en over de verhalen van mensen, die familieleden kwijt zijn en alleen nog de beroete kleren bezitten, die ze aan hebben. En over de tienduizenden brandweermensen en vrijwilligers, het leger ook, die de afschuwelijkste vondsten doen. Het dodental stijgt nog steeds.

Het schijnt dat mijn neef nog veilig zit, waar hij woont, maar de noodzakelijke regen, die zou kunnen helpen blussen, wordt nog lang niet verwacht. Wel is de wind afgenomen. Het is er de afgelopen weken ook extreem warm en droog geweest. De “vochtigheidsgraad” was 3%, de laagste sinds meer dan ’n eeuw. Je kunt je er niets bij voorstellen.

Het “mates”-gevoel is groot in heel Australië. Iedereen wil wel geld geven en helpen bouwen en zo, maar voorlopig is nog helemaal niet vast te stellen hoe groot de schade is. En van de mentale schade is het dat nog minder. Vreselijk allemaal.

Mijn zus schreef onder aan haar mail:”Zet maar op je weblog: ‘Wees tevreden met wie en wat je hebt, je kunt het zo maar kwijt zijn’ “. En zo is het ook…….