 |
Onze buurvrouw heeft vijf muizen gevangen in de tuin. Dat meldde ze gisteren over de schutting. Met enige trots, dat ook nog. Ik heb daar een beetje ’n dubbel gevoel over, hoor. Ik snap best dat we geen muizenplaag kunnen gebruiken, maar onze buren zitten anders in elkaar dan wij, aan deze kant van de schutting, want wij vonden die veldmuisjes eigenlijk verschrikkelijk leuk.
Zoals ze vliegensvlug in het vogelvoederhuisje klommen(en dan heel moeilijk weer terug moesten en zich tenslotte maar gewoon naar beneden lieten vallen!), maar als er een vogel aankwam rustig bleven zitten smikkelen. Die konden dan, drie keer zo groot van formaat of groter, mooi op een belendend takje gaan zitten wachten tot ze aan de beurt waren. Prachtig, toch? Klein maar dapper.
 |
Ik had de vogelvoederplaats al veranderd naar een onbereikbare plaats in de heg, zodat het voederhuis ‘leeg’ bleef, je moet wát, dus ik had ze al een hele tijd niet meer gezien, de muisjes. Omdat er toch niks te halen viel.
Ze zijn dus kennelijk naar de buurtuin gegaan en bovendien is van de week met de hogedrukspuit het terras schoongespoten bij ons, ook niet lekker rustig dus. Het is ze noodlottig geworden. Misschien hadden onze buurtjes wel gelijk, hoor, met die muizenplaag, maar ja, zolang ze niet in mijn huis zitten en dat záten ze niet, plagen ze me niet en ben ik eigenlijk wel een muizenvriendin…….