Duffe toestand……

Gisteren bracht ik mijn dag grotendeels slapend door. Dat is niks voor mij, maar het was niet anders. Duizelig, pijn in mijn hoofd én dus vreselijk slaperig. Het is vandaag wel wat beter, maar gewoon is het nog niet. Ik heb een hoofd vol met watten en dat voelt raar.

Omdat ik geen watje wil zijn wil ik er niet teveel aan toegeven. Bovendien voel ik me in verticale toestand beter en iets minder wazig dan horizontaal. Ik ben niet verkouden, heb geen koorts, alleen zo duf als een konijn, dus Mexico heeft er niks mee te maken. Maar ik word altijd zo ongelooflijk ongeduldig als ik iets mankeer. Ik kan het gewoon niet hebben!

Met zo’n rare duizelige kop wil ik ook geen auto rijden. En ik had nog wel beloofd vanavond te zullen oppassen bij mijn dochter, die een vergadering heeft van school met ’n barbecue er bij, want het is de laatste vergadering van het jaar. Nou heeft ze niks aan mij! Vervelend en stom. Een mens moet gewoon gezond zijn. Dat dat een domme opmerking is, weet ik heus wel. Zó wattig ben ik nou ook weer niet…….