 |
De stoeptegel, die gisteren en eergisteren op mijn hoofd lag, is veranderd in een vlinder. Dat voelt wel aangenamer. M’n koppijn is verdwenen en ik heb ’t qua waas en duizel wel weer zo’n beetje gehad.
Ik ben nogal een nachtbraker en ik geloof, dat ik wat dat betreft mijn stijl van leven maar es moet veranderen. Als ’t lukt, hoor. Want zoals mijn echtgenoot al zei: “Als jij je weer ‘gewoon’ voelt, verval je vanzelf weer in je ouwe ritme.” Hij ként me al zo lang, weet je.
Nou ja, ik ga ’t gewoon proberen. Dan mis ik wel een paar leuke Engelse tv-programma’s. Het is de schuld van die Engelsen ook, dat ik altijd zo laat ben, met dat belachelijke uur vroeger. Altijd dat aparte gedoe daar. Maar lekker rustig in huis in die kleine uurtjes, dat vind ik ook fijn, hoor.
Maar…moeder gaat verstandig doen. Vroeger naar bed en dan ook vroeger op. Nodig is het niet, want ik hoef meestal nergens heen, maar het is wellicht beter voor mijn constitutie. Straks ga ik trouwens wel ergens heen, want we hebben een jarig kind in Utrecht. Tja, en dan kon het nog wel es laat worden, ha, ha …….!