‘k Las, dat alleenstaande weduwen dringend wordt aangeraden niet hun volledige naam, dus inclusief hun meisjesnaam, op een naambordje aan hun huisdeur te zetten. Dat zou criminelen aantrekken, die dan weten dat zo’n iemand alleen woont. Ik weet, dat vrouwen om die reden ook voorzichtig zijn met hun vermelding in het telefoonboek. Geen voornaam, maar alleen de voorletter, zodat achter de naam ook een man zou kunnen schuilgaan. ’t Is idioot dat het moet, maar wel verstandig.
Mijn moeder had, toen ze weduwe werd, en ons ouderlijk huis verruilde voor een flat, een naamplaatje op de deur waar wel twee namen opstonden. Die van mijn vader en die van haarzelf, maar dan zonder huwelijksstreepje ertussen.
Zo kwam er op een dag een bladenman aan de deur, die zei: “Goh, u hebt een dubbele naam!”. “Ja”, zei mijn humoristische moeder, “ik ben van adel.” Waarop de man eerbiedig reageerde: “Wat bent u dan eenvóudig gebleven….!” En dat was ook zo…….
jan
juni 9, 2009 at 6:12pmMijn schoonvader had na zijn huwelijk van smeedijzer beider aaneen gevlochten met sierlijke krullen. Toen mijn schoonouders na 43 jaar gingen scheiden kon hij de naam van schoonmoeder gemakkelijk verwijderen en aan haar mee geven voor haar nieuwe huis.
els
juni 9, 2009 at 8:45pmKijk, dat is nog es practisch!