Winterhard……

In de Belgische versie van “Man Bijt Hond” zagen we een paar bejaarde mannen, die in het bezit waren van een paar oeroude kalenders waar weerspreuken op stonden. Ze vonden, dat er van die spreuken nog maar weinig klopte en dat het tijd werd er eens ’n paar nieuwe te verzinnen. Dan zouden ze die oude kalenders wel bewaren vanwege de nostalgie.

Maar ik las laatst een artikel over het weer van vroeger en nu en daarin stond dat er eigenlijk niet zo heel veel veranderd is in vergelijking met het weer van jaren geleden. Ook toen waren er periodes met veel regen, ook toen waren er zachte winters zonder ijs en zomers met weinig zon. Maar hoe je die seizoenen ervaart, dat is het verschil. De omstandigheden, de huizen, het comfort van vandaag de dag maken dat het zo anders lijkt. En dat geloof ik ook.

Bij ons thuis was het ’s winters met één kachel in huis al gauw knap frisjes. Vooral ’s morgens als de kachel nog niet brandde omdat ie nog niet was aangemaakt. Want mijn ouders lieten ‘m ’s avonds zuinig uitgaan.

Aanmaakhoutjes werden gehakt in het schuurtje, waar we ook de kolen schepten. Met een kit. Als je nu aan kinderen zou vragen wat een kolenkit is, weten ze het niet. Of ze moeten Jip en Janneke gelezen hebben natuurlijk!

Maar nog lekker in je pyjamaatje rondlopen als je uit bed komt, was er in de winter voor ons niet bij, hoor! Je gauw wassen met ijskoud water en dan snel je kleren aan. Op school was het wel lekker warm, want er was centrale verwarming. Daar hadden we op school een echte stoker voor, met een spannende stookkelder waar wij niet mochten komen.

IJsbloemen op de ramen kan ik me ook nog goed herinneren van heel lang geleden. Je blies er als kind kijkgaatjes in met je adem. Echte bloemen waren het, niet die egale aanslag die je nu ’s morgens van je autoruiten staat te krabben. Maar dan was het wel zo’n ouderwetse winter als waar die Belgische mannen het over hadden met hun voorhistorische weerspreuken.

Ik merkte dat veel van die weerspreuken heel erg gerelateerd zijn aan het boerenbestaan. Zo van : “December zacht en dikwijls regen, geeft weinig hoop op rijke zegen”. En dat sloeg dan op de een of andere oogst. Daar word je vandaag de dag óók niet rijk van. Weinig hoop. Je wordt niet blij van zo’n spreuk. Moet je als agrariër hopeloos de winter door.

Eens iets nieuws verzinnen lijkt me dus een goed idee. En dan maar wat vrijblijvender, zodat ze je er niet op kunnen vastpinnen. Daar zijn de congresgangers in Kopenhagen het vast mee eens, want ik moet nog zien of daar iets zinnigs klaargestoomd wordt. Nou, ik begin vast, het moet rijmen, hè….? Wat dacht je hier van: “Blijft de kerst ook dit jaar groen, jammer dan: niks aan te doen!” Maar zoiets zullen die Belgische oude mannen wel niet bedoeld hebben met hun actie voor nieuwe weerspreuken…….