Handel……

Vorige week stond er in de krant dat het aan de deur verkopen van diensten en spullen weer toeneemt.Men stuurt weer vaker medewerkers op pad om mensen over te halen van energieleverancier te veranderen, zich te abonneren op van alles en nog wat en binnenkort verwacht ik de eerste tapijtverkopers aan de deur. Daarbij moet ik dan zeker aan Louis de Funès denken, maar dat ligt aan mijn leeftijd.

De overheid wil voorlichting en cursussen gaan geven om het aantal slachtoffers van dergelijke praktijken “weerbaarder” te maken. Dat zal zeker nodig zijn voor sommige mensen, want er zijn bij die verkoopfiguren zeer hardnekkige types, bij wie je stevig in je schoenen moet staan. Ik ben door de wol geverfd en heb geen cursus nodig en voorlichting al helemaal niet. Ze willen bij mij altijd graag snel een deurtje verder. Kwestie van ervaring en vastberaden kijken.

Er waren vroeger ook vrouwen die zeiden: “Daar gaat mijn man over en die is er niet!”. Dan dachten ze er af te zijn. Maar dan lokten ze meewarige glimlachjes uit bij die verkoopmannen, omdat ze voor handelingsonbekwaam werden versleten. Nou, dat wou geen vrouw natuurlijk dus stonken er heel wat mensen in. En dat schijnt nog steeds zo te zijn. Er zijn wel manieren om onder ’n contract of zo uit te komen, maar soms zit het allemaal zo slim in elkaar dat het nog ’n heel gedoe is.

Wij krijgen de Consumentengids en daarin staan soms verhalen van mensen die zo stom zijn geweest aan de deur ergens in te trappen. Dan kun je denken, en dat dóe ik ook vaak, hoor, “hoe dom kun je zijn?” Maar ja, niet iedereen is dus bestand tegen een vlotte babbel.

Of ze deurverkoop zomaar kunnen verbieden weet ik eigenlijk niet. Dan zouden de Kinderpostzegels ook geen kans meer hebben. Vroeger hadden de mensen een bordje achter het raam : “Aan de deur wordt niet gekocht”. Simpele oplossing, lijkt me. Scheelt weer een dure voorlichtingscampagne……….