“Elke Apeldoorner woont over vier jaar in de juiste woning” stond er vanmorgen in onze Stentorkrant. Dat is het streven van het nieuwe college van B&W. Ze hebben het zelfs zwart op wit gezet. Een mooie binnenkomer, waar of niet? Er moeten meer starterswoningen komen bijvoorbeeld, zeggen ze. Goed plan. Iedereen is uitgenodigd om vóór 1 oktober met leuke plannen te komen en die mogen zelfs “onconventioneel” zijn.
En dan gaat de gemeente die, hoorden we gisteren op TV Gelderland 30 (!) miljoen moet bezuinigen, waarvan 17 miljoen op het ambtenarenbestand, korte metten maken met tijdrovende procedures en bouwregels.
Nou, dan wordt het hier misschien eindelijk eens een beetje Belgisch. Qua bouwstijl dan, hè! Want verder vind ik België niet zo bestendig eigenlijk, met die taaltoestanden en zo. En waarom? Wij doen hier toch ook helemaal niet moeilijk met de Friezen? En Frans of Fries, zoveel scheelt ’t niet.
Maar om even op die huizentoestand terug te komen: met dat plan om iedere Apeldoorner te laten wonen zoals ie graag zou willen lijken ze me wel een beetje te optimistisch. Je moet zo’n huis, vooral als starter, ook nog kunnen betalen. Als je er sowieso een hypotheek voor kunt krijgen.
Stel, je bent een beginnend ambtenaar en je wordt wegbezuinigd, dan wordt ’t nog een heel gepuzzel. Of zouden ze bij de gemeente eerst de ouwetjes, die het duurst zijn, de deur uit doen? Je weet ’t niet.
Waar ze de ouwetjes zeker niet weg doen is bij het Veluws College, waar onze oudste dochter werkt. Daar staat een wiskundeleraar voor de klas, die vandaag de zeven kruisjes passeert. Het is een hele goeie dus ze zijn zuinig op ‘m. Het is iemand, die de leerlingen liefde en begrip voor wiskunde bijbrengt. Zo’n leraar is in mijn ogen, taalmens als ik ben, zonder meer een kunstenaar.
Volgens zijn directeur, die hem gisteren toesprak, is hij een rasdocent, die zijn brugklassers ervan kan overtuigen, dat hij persoonlijk heeft toegezien op de uitvinding van het wiel. De leerlingen zien hem, bij navraag, ook helemaal zitten. “Hij legt goed uit”, zeggen ze. En hij is na al die jaren nog steeds erg enthousiast als ze het blijken te snappen. De ideale relatie tussen een docent en z’n gehoor.
Mooi, hè, zo’n wijze, grijze, bebaarde man voor de klas. Als voorbereiding op een pensioengerechtigde leeftijd van….nou, zeg ’t maar. Pensioen, voor sommige mensen ’n rare uitvinding eigenlijk……
Jenni
april 26, 2010 at 1:25pmHmmm, iedere Apeldoorner laten wonen zoals ie graag zou willen…..Ik weet niet of ze er bij ’t paleis zo blij mee zijn maar ik opteer voor ’t Loo 🙂
els
april 26, 2010 at 3:47pmDan kun je vast wel een vleugel missen voor ons! We hoeven elkaar niet echt in de weg te zitten, toch? Ik laat de tuinkabouters dan wel achter in mijn ouwe huis…..
Jenni
april 26, 2010 at 3:56pmEen vleugel missen? Ja hoor, je bent van harte welkom…..leer je me dan wel spelen? (op die vleugel dus 🙂
En neem gerust je kabouters mee….iemand moet toch het werk doen? 😉