Iets kleins……

In het winkelcentrum passeerden we tussen de middag ’t terrasje, dat de snackbar buiten z’n winkel heeft ingericht. Omstreeks die tijd zijn de paar tafeltjes altijd bezet. Meestal met werkmensen, die ergens in de buurt bezig zijn. Bij een van de tafels stond de enige vrouw van het stel, want die is dan de klos, de bestelling op te nemen van een aantal, zo te zien, kantoormensen zonder kantine.

Iedereen had zo z’n wensen, maar één van de mannen zei: “Ik wil iets kleins.” “Ja, maar wát dan? Iets kleins, doe niet zo vaag!” “Nou, gewoon iets kleins, ergens niet zo veel van.” Die zal dus wel aan het Sonja Bakkeren zijn of zo. Hoewel, die doet heel slim tegenwoordig niet alleen aan afnemen in de breedte, maar ook in de lengte, want ze schrijft kinderboeken, ook bedoeld voor ‘iets kleins’.

Die kantoorlui kwamen er ondertussen niet uit en we hebben de conversatie verder niet gevolgd. De weg naar huis wel. Trouwens, als je, ’s avonds of zo, aan mijn kloris vraagt of hij iets wil drinken en hij zegt: “Iets kleins”, bedoelt ie héél wat anders……..