Wandelgangen…..

Omdat we morgen een jarig kleinkind hebben, moesten we even in de stad zijn. We wisten wat we moesten hebben, waren snel klaar en dan loop je nog wat rond, want het was er vakantiegezellig. Nu mensen door het mooie weer luchtiger gekleed zijn , waardoor je meer van hun lijf ziet en ze zich in wandeltempo voortbewegen, viel het me op hoe lelijk men soms loopt. Het is meer sjokken wat ze doen. En dan geen ouwe mensen, hoor, maar ook veel jongeren. Niet, dat ik me zelf nou zo superelegant verplaats, verre van dat, maar ’n beetje dóórlopen, daar hou ik wel van.

Zou iemand wel es in een etalageruit weerspiegeld zien hoe ie er bij loopt? En dan letterlijk? Mijn ouders letten vroeger wel op, hoor! “Rechtop!”zeiden ze dan “En je voeten recht neerzetten!”. Ik ben zelfs op heilgymnastiek geweest, als kind. En dat, terwijl ze beiden zeer slecht ter been waren. Mijn vader vanwege polio en mijn moeder door een heupprobleem. Van mijn oudste broer werd trouwens gezegd, dat ie in militaire dienst pas heeft leren lopen. Daar is hij rigoureus aangepakt. Exercitie en zo. Maar ja, dienstplicht bestaat niet meer en de gymlessen op school zijn ook niet echt meer wat ze geweest zijn. Als ze nog es wat organiseren, wat met lopen te maken heeft, houden ze races op stilettohakken.

Zitten kunnen we echter heel goed! Op terrasjes, voor de televisie en in de auto. We worden een sjokkende natie. Wellicht op weg naar het WK, dat dan weer wel. We hebben d’r gelukkig nog wat over die goed en hard kunnen lopen. En dan gaan wij wel op de bank zitten om naar ze te kijken…..spannend…….!