Vanmorgen las ik dat vrijdag de aloude Oriënt Express tijdens een tocht door Nederland o.a. Deventer en Apeldoorn aandoet. Dan kun je drie minuten lang, want langer staat ie d’r niet, (ja kom zeg, we zijn Parijs niet!) de luxe wagons uit de jaren twintig zien. Zoiets spreekt toch tot de verbeelding, hè? Niet, dat ik ga kijken, hoor, want de mensen die destijds met die boemel reisden zouden zeker niet tot mijn kennissenkring hebben behoord, zal ik maar zeggen. Ik moet trouwens áltijd aan Agatha Christie denken als ik de naam hoor.

Toen ik jong was reisde ik dagelijks met de trein om op mijn werk te komen. Van Bussum naar Amsterdam en weer terug natuurlijk, want m’n moeder kookte niet voor niks. Dat reisje was niet leuk of bijzonder, maar ook niet vervelend. Heel gewoon eigenlijk. Het is vandaag de dag alweer een aardige tijd geleden dat ik in de trein gezeten heb. Het komt er niet zo van als je een auto bij de deur hebt.

Wat we wel altijd kijken is het programma “Rail Away” op de televisie. Vanwege de treinen, het land waar ze rijden, waar ze allemaal langs komen en om de moeite die honderden arbeiders hebben moeten doen om al die kilometers rails neer te leggen. Soms dwars door bergen heen of over enge, hoge spoorbruggen, die ze dan eerst nog moesten bouwen.

Ook de BBC heeft zo’n treinprogramma waarin iemand, aan de hand van een heel oud boek uit de beginjaren van de Britse spoorwegen, door heel Engeland reist om te kijken hoe het nu op de plaatsen is waar de trein toen kwam. Zoiets als wat Geert Mak jaren geleden deed met de voettocht die Jacob van Lennep maakte in 1823 door Nederland.

Maar dat rondje Nederland is natuurlijk peanuts vergeleken met Londen-Parijs-Istanbul, de reis die de Oriënt Express vroeger deed. Er zit morgen, net zoals dat vroeger ook al was natuurlijk, een select reisgezelschap in de trein, las ik. Ze zullen tenminste hun OV-chipkaart wel thuis hebben gelaten……..

Dat Japanners altijd wel goed zijn geweest in het namaken van apparatuur en zo, dat wisten we al. Maar dat ze Nijntje hebben gekopieerd, dat kan natuurlijk niet. Gelukkig heeft meneer Bruna het wereldwijd allemaal goed geregeld, dus van de rechter mag Kathy, zoals het kloontje heet, niet verkocht worden in de Benelux. Dat zet zoden aan de dijk, de Benelux. Maar hij heeft wel gelijk, zeg nou zelf, dit is het betere jatwerk…….

Als je geen of weinig medicijnen nodig hebt om in goede staat te blijven of te zijn, ben je goed af. En als dat niet zo is dan heb je vaak geluk, dát ze er zijn. Hoewel ik er gelukkig niet zo veel nodig heb als de krakkemikkige figuur op bijgaand plaatje, heeft mijn lijf, nadat de dokter mij wat nieuws heeft voorgeschreven in verband met een verhoogde bloeddruk, wat moeite met het accepteren van een en ander. Dat komt wel weer goed, zeggen ze, maar het is een beetje vervelend. Vandaar dat dit log ’n beetje op een laag pi(lle)tje staat. Ook dat komt wel weer goed……