Kerstman tussen de krokussen……

Is het nou alleen bij ons in het vroege voorjaar zo’n rommeltje in de tuin? Ik ben net een beetje aan het opruimen geweest, want morgen komt de tuinman weer voor het eerst. En dan schaam ik me natuurlijk dood voor de stukgevroren potten die er staan en die ik voor de winter binnen had moeten zetten. Is er niet van gekomen.

Het kerstmannetje met lantaarn en hertje, dat in de sneeuw zo hartstikke leuk stond te wezen, was dat uiteraard allang niet meer en had opgeruimd moeten worden. Is er niet van gekomen. Nu heeft ie ’n gaatje in z’n hoofd, want het heeft een paar weken geleden nogal gestormd en daarbij is hij op zijn achterhoofd gevallen. Nou ja, zolang ik het maar niet ben. Bij hem heeft dat geen gevolgen, behalve dat gaatje dan, maar als je hard loopt zie je er niks van.

Voor het oog ziet het er buiten wel weer aardig netjes uit en de tuinman komt niet voor niks. Ook letterlijk niet. Ik lijk ’n beetje op m’n moeder, die een dag voordat haar hulp kwam soppen, zich ook totaal uit de naad werkte, want “wat moest dat mens wel denken!”. Ik ben dus gewoon erfelijk belast. Verder wel redelijk normaal, maar ja, dat zijn van die trekjes, hè? Zo heeft mijn familie nog wat te lachen, dus wellicht heb ik toch een piepklein gaatje in mijn hoofd………