‘k Heb een probleem. Nee, niet met mijn e-reader. Dat gaat nog steeds fantastisch en ik geniet volop van het gemak. Maar er stond vandaag een foto in de krant van een Sinterklaas, die niet op schoot zat met “Het Grote Boek”, maar met ’n i-Pad, waar vanaf hij de kindertjes bij zich riep. En hij was nog wel bij de kinderen van de SINT Seb@stiaan-school!
Uiteraard kijken kinderen niet op van de modernisering van het Sinterklaasgebeuren, ze zullen het boek niet gemist hebben. Maar ik vond het een gek gezicht eigenlijk. Bij Sinterklaas hoort Het Boek. Sinterklaas zijn is afzien, dat weet ik ook wel, je maakt overuren bij de vleet dezer dagen en ik weet het, die moderne dingen passen in de zak van je mantel, maar dan laat je dat boek maar dragen door een of andere Piet. Daar zijn ze voor, die knechten. Traditie.
De wereld verandert, ja ja, ik weet het, maar het gaat wel allemaal verhipte snel. Ik ben benieuwd wanneer Sinterklaas in een bloemetjestabberd verschijnt met een wollen muts op. Wel met een groot ingebreid kruis d’r op natuurlijk, je moet wel kunnen zien dat ie heilig is, al is het schijn………