…in zo’n zelfgevouwen origami doosje bewaar ik mijn rolletjes garen…..
Een rare afwijking van mij is, dat ik mooi verpakkingsmateriaal niet kan weggooien. Dus ik bewaar papiertjes, zakjes, bakjes en met name voor doosjes heb ik een zwak. Vooral als ze handig in elkaar zitten. Ik heb me ooit beroepsmatig met origami moeten bezighouden en misschien komt ’t daar wel vandaan.
Ergens zit er bij die bewaardrift ook nog wel iets van ‘je kunt niet weten of je het nog ergens voor kunt gebruiken’, maar in principe is dat dan niet eens de eerste gedachte. Ik vind het gewoon boeiend dat iemand er over heeft nagedacht hoe je iets leuk, handig en aantrekkelijk kunt verpakken. En die er dan een mooi doosje voor heeft bedacht. Dat zou ik dan moeten weggooien? No way. Natuurlijk ben ik wel selectief. Liefst geen opdruk of schreeuwerig van kleur.
Bovendien zijn er ook van die verpakkingen waarop staat: “Hier openen”. Dan is mijn eerste reactie : “Dat maken we zelf wel uit” en soms blijkt dat bevel dus helemaal niet handig en heeft alleen maar tot resultaat dat je er een puinhoop van maakt. En zo gooi je weer een verpakking weg. Met een beetje milieuvriendelijk inzicht kan het bij het oud papier. Maar als het even kan red ik dus mooi verpakkingsmateriaal.
Ik heb er weer een. ’n Prima doosje. Kijk maar naar de foto: zónde toch, om weg te gooien? Wat er in heeft gezeten? Geen idee. ’n Technisch snoertje of zo. Dat kan maar zo in dit huis. Maar het doosje is van stevig wit karton en onbedrukt en het vráágt er gewoon om om beplakt, beschilderd, betekend of bekleed te worden of anderszins creatief benut. Eerst even bewaard natuurlijk, maar op een dag……