Omdat andere bloggers, de échte dus, die ondanks getwitter en gefacebook toch nog gelegenheid vinden om hun blog bij te houden, las ik bij Stroomopwaarts.com zijn ontboezeming over hoe burgers vandaag de dag bij van alles ingeschakeld schijnen te moeten worden.
We moeten meer voor elkaar gaan zorgen, dat scheelt geld in de zorgvoorziening, we moeten meehelpen om misdaden op te lossen, want ook dat scheelt geld. Bij de politie. En bij de nieuwsgaring is een burger sowieso onmisbaar. Als er een brandweer-of politieauto langs rijdt is er geheid iemand die dat twittert. ’n Beetje journalist pikt zo’n bericht op, hoeft er eigenlijk niet eens bij te zijn en hij is misschien ook nog de eerste die het meldt. De nieuwe lichting journalisten is waarschijnlijk al helemaal gewend aan die burgerparticipatie.
Een van onze kennissen vroeger zou een goeie geweest zijn, zeg! Zodra ze ergens een paniektoeter hoorde sprong ze in haar auto en ging d’r achteraan. Dat waren nog eens tijden! En het was pure nieuwsgierigheid, hoor! Toch een mooie journalistieke eigenschap. Ze wilde vooraan staan als de eerste slachtoffers het huis uit werden gedragen. Hoe meer drama, hoe beter. En verder was het een hele, nou ja, redelijk, normale vrouw, hoor. Met kinderen en zelfs een baan. Maar wij vonden dit toch een behoorlijke afwijking. Ze had natuurlijk wel altijd mooie verhalen. En ja, uit de eerste hand. Waar vind je dat nog tegenwoordig…..?