Voordeelaanbieding…..

Mijn kloris loopt tegenwoordig neuriënd door ’t huis. Waarom is ie dan zo blij, zul je vragen. Nou, in paginagrote advertenties in de krant wordt hem door een blindenhulpverleningsinstantie duidelijk gemaakt, waarom hij zo tevreden mag zijn dat hij blind is.  Dat heeft namelijk vele voordelen, waarvan hij zich tot nu toe wellicht niet bewust was.

Hij is bijvoorbeeld niet bang in het donker. Nou is ie voor niks en niemand bang, dus dat duistere voordeel was ‘m nog niet zo opgevallen.

Hij heeft geen last van hoogtevrees. Ha, ha! Nou, mooi wél! Hij vindt het helemaal niks als ie staand op een keukentrapje een gordijn moet ophangen van mij. Niet veel meer dan ’n meter van de grond, maar ik moet ‘m voor de zekerheid wel even stevig vasthouden. Wat op zich natuurlijk wel weer een leuk voordeel is.

Ze zeggen, dat het ook een voordeel is als je kunt lezen in het donker. Daar moet ik jullie nog een mooi staaltje over vertellen, zeg. Hij studeerde nog toen we al getrouwd waren. Naast z’n werk,  dus het kwam nogal eens voor dat ie z’n leerboeken mee naar bed nam. Brailleboeken wel te verstaan. Op onze slaapkamer was geen verwarming ( dat had je toen nog niet, hè) dus meneer las ónder de dekens. Wel in ’t donker. Maar elke keer, bij het omslaan van een bladzijde ging de hele handel van lakens en dekens ( die had je toen nog, hè) een eind naar boven. Een koude vlaag was het gevolg en dat sliep érg onrustig voor mij, dat kan ik je wel vertellen. Dus praat mij niet van het voordeel van in het donker lezen door een blinde bedgenoot.

‘Ik beoordeel je niet op je uiterlijk’  is er ook een die gebruikt wordt in de reclameactie van Bartiméus. Nou is dat iets dat eigenlijk voor iedereen zou moeten gelden en waarmee mensen die blind zijn het wat makkelijker hebben. Maar die zijn 
ook menig keer bedonderd, met geld en zo en als ze het ongure uiterlijk van zo’n onverlaat hadden kunnen zien was het ze waarschijnlijk niet gebeurd. Dus vind ik die slagzin meer een uitnodiging dan een voordeel, maar dat is mijn wantrouwende inborst. Op het revalidatiecentrum voor blinden en slechtzienden waar wij werkten speelde het uiterlijk inderdaad niet mee. Iedereen had hetzelfde probleem: blind of  zeer slechtziend zijn. Bruin, zwart, geel of wit blind maakte niet uit.

Mijn kloris heeft natuurlijk nóg een voordeel en daar hebben ze het niet eens over in de reclamecampagne: elke afspraak die hij buiten de deur heeft is ’n blind date! Mooi, hè, blind zijn…..?