Taal…..

Mijn zus woont al meer dan 25 jaar in Australië en spreekt natuurlijk Engels iedere dag. Met haar partner, de buren, in winkels, nou ja, ze denkt in het Engels. Toch schijnt te horen te zijn dat ze een Dutchie is. Wij horen dat uiteraard niet, voor ons spreekt ze gewoon zo vlot als een Aussie, wat ze ook staatsburgerlijk geworden is. Ze hoort hier nu.

Dat lijkt me een hele beslissing: je Nederlanderschap vaarwel zeggen. Als je ergens wilt wonen, zegt zus, dan vindt ze dat je de rechten en plichten van het land moet respecteren en als het kan, zoals in haar geval, Australische moet worden. Belasting betalen en de hele rataplan die bij een staatsburgerschap hoort. Ik heb dus een Australische zus en that’s it.

Wij spreken teapot-English, zegt ze. (Steenkolenengels is zeker niet meer van deze tijd!) Nou, dat kan zo zijn, iedereen verstaat ons uitstekend en we hebben leuke gesprekken overal. Mijn Kloris zelfs technische
gesprekken over auto’s met de buurman hier, die een hoge functie had bij Leyland, Chrysler en laatstelijk bij Ford. Hij krijgt nog steeds, ondanks zijn pensionering om de negen maanden een nieuwe auto van zijn baas. Kijk, dat zijn nog es secundaire arbeidsvoorwaarden, he? Hij is een erg leuke, sociale man, dus ik gun het hem van harte.
We hebben al erg  veel leuke mensen ontmoet.

Vanmiddag speelden we Scrabble met mijn zus en voor iemand die al zo lang uit Holland weg is deed ze dat goed. Tja, niet dat ze gewonnen heeft, want kloris is beter , maar dat lag niet aan haar koffiepot -Nederlands, want ze schrijft in haar mails aan mij nog steeds foutloos Nederlands. Taal, het is de verbinding tussen mensen en even zoeken naar een woord? Als je een dagje ouder wordt heb je d’r sowieso last van! In welke taal dan ook, ha, ha….!