Ze zijn in onze wijk bezig glasvezelverbindingen aan te leggen. Daar komt nogal wat graafwerk aan te pas en dat wordt gedaan door een flinke groep Polen. Harde werkers, die zorgen dat wat er ’s morgens wordt opengegooid aan trottoirs, ’s avonds meestal weer dicht is. Ze beperken de overlast tot een minimum.
En toen waren we gisteren even bij de afhaalchinees. Dat hoort echt bij zo’n dag waarop het Nederlands Elftal de Argentijnen wel eens even zal laten zien wie de baas is. Toen wisten we dus nog van niks, hè.
Terwijl wij aan het wachten waren, kwamen er drie mannen binnen, die wij herkenden als leden van de graafschap bij ons in de buurt. Ze kwamen voedsel halen voor 8 man, zeiden ze. Er waren wat taalproblemen bij de bestelling, maar met wat Duits kwamen ze een heel eind. De menukaart werd samen met de Chinese baliemedewerker bestudeerd. Ze vonden Chinees eten erg lekker, vertelden ze.
“Waar komen jullie vandaan?”, vroeg de Chinees. “Poland!”, riepen ze. Nou en toen gaf de (altijd accentloos Nederlands sprekende) Aziaat zomaar een paar Poolse woorden ten beste, waar de jongens heel blij van werden! Ze vroegen hoe hij aan die kennis kwam. ” Familie in Polen!” zei de Chinees.
Chinezen zitten natuurlijk ook overal. Net als de Polen eigenlijk…..
Wieneke
juli 11, 2014 at 10:53amAch, wij zijn toch ook heel blij als we in een ander land ineens Nederlands horen. :-p