Minister Bussemaker van Onderwijs wil jongeren aanzetten tot het kiezen van een ambachtelijk beroep. Er zijn vaklui nodig. Dan is je kostje gekocht, zegt ze. Schoenmaker bijvoorbeeld is een mooi beroep.
Ik heb ooit eens ’n vriendje gehad wiens vader een schoenmakerij had. Hij studeerde zelf economie, was enig kind dus wat de opvolging betreft kon je zo je twijfels hebben. Het raakte uit dus van het verdere verloop weet ik niks, hoor. Maar het rook er altijd lekker naar leer en er klonk dan van dat mooie gedempte geklop. En z’n vader had het best druk, want in die tijd brachten de mensen hun scheefgelopen hakken en dun wordende zolen nog naar de schoenmaker. Niks hakkenbar, ” klaar terwijl u wacht”. Op woensdag gebracht was ’s zaterdags klaar. Er waren allerlei verschillende leesten, machines om naden te stikken, allerlei gereedschappen, elzen, messen en hamertjes en het aantal kleuren van de op voorraad zijnde blikken doosjes schoensmeer was nog beperkt. Ik vond ’t er wel gezellig.
Zouden tegenwoordig nog veel mensen er aan toekomen om hun schoenen naar de schoenmaker te brengen? Nieuwe zijn soms goedkoper. Hoewel dat wel aan de kwaliteit ligt natuurlijk. Als schoenen tweehonderd euro hebben gekost zal het de moeite wel zijn. Wij hebben hier in ons winkelcentrum nog ’n schoenhersteller.
Maar die maakt ook sleutels en naambordjes en hij zal echt nog schoenen repareren ook, maar de tassen, riemen en verdere lederwaren zullen toch wel belangrijk zijn qua inkomsten. We kochten er laatst een hoesje om de pinpassen in te vervoeren. Aardig aan de prijs, maar wel écht leer natuurlijk.De Schoenenreus in het winkelcentrum is bezig zijn voorraad aan de man te brengen in opdracht van de curator, want ze zijn failliet. 50 tot 70% korting staat er op de ramen.
Het is misschien toch niet zo’n gek idee van de minister, die hoefsmid, schoenmaker, prothesemaker of worstmaker voorbeelden vindt van beroepen, nu vaak verstopt in algemene opleidingen en niet echt specifiek gericht, die veel toekomst hebben. Dan heb je goud in handen, zegt ze. Welke jongere wil dat nou niet, zeg?
Trouwens, ze heeft vast zelf in haar voorvaderlijke lijn ook ambachtslieden zitten. Hoe kom je anders aan de naam Bussemaker…..?
…..mooie vorm eigenlijk, zo’n leest. Kan zó in een beeldentuin…..
Wieneke
februari 28, 2015 at 11:23amWij hebben de afgelopen tijd diverse meubels laten maken door vaklieden, omdat we niet konden slagen in winkels. Wij ontwierpen ze zelf samen met deze mannen. Dan krijg je iets in de gewenste maten en ook nog eens met prima materiaal gemaakt. Helemaal naar wens en tegen ongeveer dezelfde prijs als iets doodgewoons uit de winkel. Ze hadden het allebei aardig druk met opdrachten, want vergis je niet in de kracht van mond-tot-mond reclame. Ik denk inderdaad, dat goede vaklui altijd een goede boterham zullen hebben.
Arnoud
maart 1, 2015 at 10:41pmZo’n leest als op de foto heb ik ook nog ergens staan. Komt uit de boedel van mijn ouders. Nooit één schoen op gerepareerd, maar wel handig als gewicht als je bijvoorbeeld een hand tekort komt.
Paul
maart 8, 2015 at 8:11pmIk maak nog geregeld gebruik van de schoenmaker hoor! Inderdaad niet voor schoenen van de Schoenenreus (die meestal nauwelijks leer bevatten, maar vaak van kunststof zijn). Voor de duurdere schoenen loont het absoluut om er een nieuwe hak of zool onder te laten zetten.
els
maart 9, 2015 at 1:49am@ Paul: Mijn moeder, die vroeger soms van die oude zegswijzen debiteerde ( die wel iets hebben, vind ik) zei het al : “Alle waar is naar zijn geld, kind……”