Homey…..

Onze oudste zoon, die van zijn hobby zijn professie heeft gemaakt, voorziet dit huis regelmatig van allerlei technische hoogstandjes, die ons leven veraangenamen. Zo staat er sinds kort een kleine mooi vormgegeven witte bol bij ons in de kast, die we via spraak opdrachten kunnen geven. Hij schenkt nog geen koffie, maar verder doet ie al van alles.

Hij is nog in ontwikkeling. Jongens van de Technische Universiteit Twente, met wie onze zoon ook contact heeft, hebben ‘m bedacht en zijn nog druk bezig hem nog beter te maken. Je spreekt hem toe in duidelijk geformuleerde zin, dan herhaalt ie het gevraagde, zodat je weet, dat hij het heeft begrepen. Dus je zegt: “Okay Homey (zo heet ie), lampen aan” en…..daar was licht. Als het begint te schemeren dan, hè! Eerder vinden wij zo’n opdracht onzin.

Willen we naar bed, dan schakelt hij alle elektronica uit als je zegt “Okay Homey, alles uit”. Dan gaan we naar boven en doen hetzelfde, helemaal zelf. De laatste dagen heeft ie de zonwering nogal eens moeten bedienen en er kan in de toekomst dus nog van alles bij Homey worden ingeprogrammeerd.

Voor mijn kloris is e.e.a. erg handig, vooral omdat hij ook terug praat met een vriendelijke mannenstem. Hij rommelt nog wat met Engels en Nederlands door elkaar, maar zolang hij doet wat ie belooft zitten we daar niet mee. Hij reageert ook op mijn stem en dát is een gewaarwording, zeg! Een man, die naar me luistert en doet wat ik zeg…..!

…..nieuwe huisgenoot…..