‘k Las, dat de ontwerper van ons fraaie papiergeld van destijds: Robert Deodaat Oxenaar, die “Ootje” genoemd werd, wat ik wel humor vind, op 87-jarige leeftijd in Amerika is overleden. Dat kan je gebeuren als je zo oud bent. Zijn mooie biljetten zijn erg gemist toen de euro z’n intrede deed. De mensen vonden er niks aan en het nieuwe geld saai. De snip, de zonnebloem en ook het mooie blauwe tientje, weg waren ze.
Dat deed me denken aan die keer, dat wij met een geleende camper rondreden in Frankrijk. Toen wilden we, voor we weer richting huis gingen, nog langs bij vrienden in Zwitserland, maar hadden bij de grens een vignet nodig om in Zwitserland te mogen rijden. Dat ding kostte 30 Zwitserse franken. Die hadden we niet, maar de douanebeambte zei verheugd, dat we het wel met Hollands geld mochten betalen. Rekende hij even uit en we waren al blij dat we niet langs een bank hoefden of zo. Effe pinnen was er nog niet bij toen, hè?
De man bleek verzamelaar van buitenlandse geldbiljetten ( als ie slim was de Zwitserse ook uiteraard ) en vertelde wat hij allemaal al had. Hij miste nog onze zonnebloem van 50 gulden. Die hadden wij toevallig bij ons en we maakten hem erg blij. Hij vond hem zó mooi! We zijn beslist niet beduveld door ‘m en z’n baas hopelijk ook niet en hadden meteen wat pegulanten voor onze verdere rit door Helvetia. Met een verplicht vignet op de voorruit. En nagezwaaid door een douanier met zonnebloem, die ons geld ‘kunst’ vond.
Het is trouwens altijd een kunst om met geld om te gaan natuurlijk…..
…..word je toch vrolijk van…..?