Ben ik nou de enige, die moeite heeft met de eerste maanden van een jaar? Januari, februari ( die gelukkig ’n ietsje korter is, dat dan wel) ik vind ze moeilijk, zo nikserig eigenlijk. Als het nu echt zou winteren dan zou het wat schelen misschien, maar daar kun je ook niet van op aan.
Vriezen doet het dan wel voor een paar dagen, zodat de ijsmeesters van een betonnen schaatsbaan er wat water op kunnen laten lopen, maar dan gaat de zon schijnen, zodat ze schermen moeten ophangen om de baan in de schaduw te houden of er valt ineens sneeuw en dat is ook niet bevorderlijk voor een redelijke ijsvloer. Nachten zijn zulke mannen bezig om hun club een paar dagen te laten schaatsen. En dan hebben ze het weer gehad voor een jaar. Om het over de Elfstedentocht maar niet te hebben. Die kun je beter ’n keer gaan zwemmen.
Ik hou van sneeuw, maar ook dat stelt hier niet veel voor. De meeste mensen vinden dat je er alleen maar last van hebt. Als je d’r echt wat mee wilt, kost het je geld en moeite om op een plaats te komen waar het daadwerkelijk blijft liggen, zodat je kunt skiën of snowboarden. En misschien niet met je auto heel moeilijk, maar ontspannen met een gipsvlucht naar huis mag. Ik vind besneeuwde dingen altijd een plaatje om naar te kijken en erg leuk voor kinderen.
De weermannen en weervrouw van de televisie voorspellen van alles wat al dan niet zo’n beetje uitkomt, maar dan loopt het weer op naar 9 graden. Bóven nul. ‘ Zachter’ noemen ze dat dan. Bij mij zakt ‘de gevoelstemperatuur’ dan onder nul, hoor. Je hebt er niks aan, want ik heb het evengoed koud. Ik koop maar bloemetjes omdat ik naar de lente verlang. En zo komen we die wintermaanden, die de naam niet verdienen wel door.
